Adolf Urban

Adolf Urban (urodzony 9 stycznia 1914 roku w Gelsenkirchen, zmarły 27 maja 1943 roku w Aloksinie koło Starej Russy) był niemieckim piłkarzem, grającym na pozycji napastnika. Reprezentował barwy Schalke Gelsenkirchen oraz był zawodnikiem drużyny narodowej.

Kariera piłkarska

Przez całą swoją karierę klubową Adolf Urban był związany z Schalke Gelsenkirchen, z którym w latach 1934–1943 zdobył 6 tytułów mistrza Niemiec (w latach: 1934, 1935, 1937, 1939, 1940, 1942) oraz Puchar Niemiec w 1937 roku.

Jego ostatni mecz miał miejsce w 1943 roku na Stadionie Olimpijskim w Berlinie, gdzie jego drużyna zmierzyła się z Hercie Berlin, a Schalke wygrało ten mecz 3:1.

Kariera reprezentacyjna

W latach 1935–1942 Adolf Urban rozegrał 21 meczów w reprezentacji III Rzeszy, zdobywając 11 bramek. Debiutował 18 sierpnia 1935 roku w Luksemburgu, w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Luksemburga.

Był uczestnikiem nieudanych igrzysk olimpijskich w 1936 roku w Berlinie, gdzie reprezentacja zakończyła turniej w ćwierćfinale po przegranej z Norwegią (0:2).

Był członkiem tzw. „Wrocławskiej Jedenastki”, która 16 maja 1937 roku na Hermann Göring Stadion w Breslau wygrała 8:0 z drużyną Danii, a Urban zdobył w tym meczu jedną bramkę. Jest jedynym piłkarzem tej drużyny, który zginął podczas II wojny światowej.

Ostatni mecz w reprezentacji III Rzeszy Adolf Urban zagrał 1 listopada 1942 roku na Adolf-Hitler-Kampfbahn w Stuttgarcie, w wygranym 5:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Chorwacji.