Adolf Taimi (urodzony 3 października 1881 w Petersburgu, zmarł 1 listopada 1955 w Pietrozawodsku) był fińskim działaczem komunistycznym oraz politykiem Komunistycznej Partii Finlandii.
Życiorys
W 1902 roku dołączył do SDPRR, a po rozłamie związał się z frakcją bolszewików. Został aresztowany i skazany na zesłanie. W 1915 roku, po uwolnieniu, został propagandzistą w wyborskim rejonowym komitecie SDPRR(b). W okresie wojny domowej w Finlandii, od 28 stycznia do 26 kwietnia 1918 roku pełnił funkcję pełnomocnika ds. spraw wewnętrznych w Radzie Pełnomocników Ludowych Fińskiej Socjalistycznej Republiki Robotniczej, która została utworzona przez Czerwonych. Był także jednym z liderów Czerwonej Gwardii w Helsinkach. Po zwycięstwie Białych w wojnie domowej, wyjechał do Rosji bolszewickiej. W 1919 roku, w trakcie działań wojennych, pełnił rolę komisarza sztabu Piotrogrodzkiego Rejonu Ufortyfikowanego oraz członka Trybunału Rewolucyjnego Piotrogrodzkiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1921 roku został członkiem KC Komunistycznej Partii Finlandii i powrócił do Finlandii, gdzie do 1928 roku prowadził podziemną działalność komunistyczną. Został aresztowany i skazany na 12 lat pozbawienia wolności, którą odbywał do 1940 roku. Po zwolnieniu udał się do ZSRR, gdzie objął stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych, a następnie Rady Ministrów Karelo-Fińskiej SRR. Pełnił tę funkcję do 15 kwietnia 1947 roku, kiedy to został przewodniczącym Rady Najwyższej Karelo-Fińskiej SRR, zajmując tę pozycję do 12 kwietnia 1955 roku. Równocześnie, w latach 1947-1951, był zastępcą kierownika Sekcji Historycznej Naukowo-Badawczego Instytutu Kultury Karelo-Fińskiej SRR, a od 1951 do końca swojego życia pracował jako naukowiec w Instytucie Historii Partii przy KC Komunistycznej Partii Karelo-Fińskiej SRR. Otrzymał dwa Ordery Lenina.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-02-06]