Adolf Skorwid
Adolf Skorwid (urodzony 10 listopada 1894, zmarł ?) – był majorem piechoty w Wojsku Polskim.
Życiorys
Do Wojska Polskiego trafił z byłych Korpusów Wschodnich oraz z byłej armii rosyjskiej. Służył w 30 Pułku Piechoty w Warszawie. 1 grudnia 1924 roku otrzymał stopień majora ze starszeństwem od 15 sierpnia 1924 oraz 118. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W maju 1925 roku został przeniesiony do 22 Pułku Piechoty w Siedlcach, gdzie objął stanowisko kwatermistrza. W kwietniu 1928 roku awansował na dowódcę I batalionu. W marcu 1929 roku przeniesiono go do Powiatowej Komendy Uzupełnień Złoczów, gdzie pełnił obowiązki kierownika referatu I administracji rezerw oraz zastępcy komendanta. W wrześniu 1930 roku został komendantem. Natomiast w lipcu 1935 roku zwolniono go z zajmowanego stanowiska, a on został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI.
W trakcie II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej pod pseudonimem Dąb. 20 października 1944 roku pełnił funkcję szefa sztabu Krakowskiej Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej AK.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
Przypisy
Bibliografia
-
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
-
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
-
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
-
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
-
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.