Adolf Sandberger

Adolf Wilhelm August Sandberger (urodzony 19 grudnia 1864 w Würzburgu, zmarły 14 stycznia 1943 w Monachium) był niemieckim muzykologiem.

Życiorys

W latach 1881–1887 studiował kompozycję w Würzburgu pod kierunkiem Maxa Meyera-Olberslebena oraz w Monachium u Josefa Rheinbergera. Dodatkowo, w latach 1883–1887 kształcił się w dziedzinie muzykologii w Monachium i Berlinie, gdzie uczył się od Philippa Spitty. W 1887 roku obronił pracę doktorską na Uniwersytecie w Würzburgu, dotyczącą Petera Corneliusa (wydana w Lipsku w 1887 roku). Następnie, w latach 1887–1889, podróżował po Włoszech, Austrii i Francji. Od 1889 do 1894 roku pełnił funkcję kustosza w dziale muzycznym Königliche Hof- und Staatsbibliothek w Monachium. W 1894 roku uzyskał habilitację na Uniwersytecie Monachijskim na podstawie pracy Beiträge zur Geschichte der bayerischen Hofkapelle unter Orlando di Lasso (tom 1 i 3 wydane w Lipsku w latach 1894–1895, tom 2 pozostał nieopublikowany). W latach 1900–1904 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1904 do 1930 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Monachijskiego. Redagował publikacje „Denkmaler der Tonkunst in Bayern” (1900–1931) oraz „Neues Beethoven-Jahrbuch” (1924–1942). Od 1912 roku był członkiem Bawarskiej Akademii Nauk.

Wśród jego publikacji znajdują się m.in. prace Emmanuel Chabriers Gwendoline (Monachium 1898), Über zwei ehedem Wolfgang Mozart zugeschriebene Messen (Monachium 1907) oraz Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte (Monachium 1921–1924). Skupił się na badaniach dotyczących życia i dzieł Orlanda di Lasso, a w latach 1894–1927 przygotował dla wydawnictwa Breitkopf & Härtel kompletną edycję jego dzieł. Prowadził także badania nad twórczością kompozytorów związanych z monachijskim ośrodkiem na przełomie XVII i XVIII wieku oraz nad klasykami wiedeńskimi, w tym nad autentycznością utworów Josepha Haydna.

Sandberger zajmował się również kompozycją, tworząc dwie opery: Ludwig der Springer (premiera w Monachium w 1894 roku) oraz Der Tod des Kaisers (premiera w Monachium w 1935 roku). Pisał także utwory chóralne, pieśni oraz dzieła kameralne.