Adolf Bogudar Sahanek (urodzony około 1848, zmarł 10 grudnia 1911 we Lwowie) – doktor praw, sędzia oraz prokurator, c.k. radca dworu.
Życiorys
Adolf Bogudar Sahanek przyszedł na świat około 1848 roku. Ukończył studia prawnicze, zdobywając tytuł doktora. W okresie zaboru austriackiego, w ramach autonomii galicyjskiej, rozpoczął pracę w administracji państwowej Austro-Węgier. Początkowo, od około 1870 roku, był prowizorycznym adjunktem konceptowym w C. K. Namiestnictwie. Następnie przeszedł do wymiaru sprawiedliwości. Od około 1872 roku pracował jako auskultant wschodniej Galicji w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie, a od około 1873 roku został przydzielony do C. K. Sądu Powiatowego w Glinianach. Od około 1875 roku pełnił funkcję adjunkta w C. K. Sądzie Powiatowym w Uścieczku, gdzie zajmował się sprawami drobiazgowymi, a w grudniu 1875 roku został adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Stryju. Około 1879 roku rozpoczął pracę w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie, gdzie pełnił rolę adjunkta powiatowego (do spraw ksiąg gruntowych), a od około 1882 roku był adjunktem sądowym. Następnie przeszedł do C. K. Prokuratorii Państwa i w listopadzie 1883 roku został mianowany zastępcą prokuratora państwa w Tarnopolu, pełniąc tę funkcję przez następne lata. Około 1890 roku objął stanowisko pierwszego prokuratora w Samborze. Od około 1897 roku pracował jako radca w C. K. Sądzie Obwodowym w Samborze, a we wrześniu 1897 roku został mianowany prezydentem tego sądu, co sprawował do 13 czerwca 1898 roku, kiedy to przeniesiono go do Sanoka, gdzie objął stanowisko prezydenta tamtejszego C. K. Sądu Obwodowego. 30 grudnia 1898 roku został przewodniczącym sądu przysięgłych przy tym sądzie na kadencję od 27 lutego 1899 roku. Sprawował tę funkcję do około 1900 roku, gdy w tym czasie jako auskultant pracował tam Stanisław Adolf Sahanek. Około 1900 roku, w randze radcy dworu, był prezydentem C. K. Sądu Obwodowego w Stanisławowie, gdzie pełnił urząd aż do około 1909 roku. Następnie przeszedł na emeryturę, pozostając w stanie spoczynku do końca życia.
Należał do Sodalicji Mariańskiej. 28 października 1910 roku otrzymał I stopień szlachecki z tytułem „Edler von Bogodar”. Od 1910 roku mieszkał we Lwowie przy ulicy Mikołaja Zyblikiewicza 22. Zmarł 10 grudnia 1911 roku we Lwowie w wyniku ataku serca w wieku 63 lat. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie 12 grudnia 1911 roku. Był żonaty z Katarzyną z domu Müller, z którą miał syna Aleksandra Bronisława Antoniego (urodzonego w 1877 roku, prawnika, adwokata, około 1901 roku auskultanta w C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku, od 1902 roku żonatego z Zofią, córką Augusta Ścibora-Rylskiego).
Odznaczenia
austro-węgierskie
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych