Adolf August Poschmann (urodzony 2 stycznia 1885 roku w Nowej Wsi Wielkiej, zmarły 24 grudnia 1977 roku w Münster) był historykiem, pedagogiem oraz badaczem historii Warmii.
Życiorys
Pochodzenie
Był najstarszym synem Adolfa oraz Anny z domu Rautenberg.
Szkoła i wykształcenie
Na początku uczęszczał do szkoły w swojej rodzinnej miejscowości, a następnie kontynuował naukę w Dobrym Mieście oraz Braniewie, gdzie rodzina przeniosła się w 1894 roku. W następnym roku zmarła jego matka. Od 1895 do 1906 roku uczęszczał do gimnazjum w Braniewie, które ukończył z maturą na Wielkanoc 1905. Studiował geologię, historię oraz filologię germańską w Innsbrucku, Berlinie, Monachium i Królewcu. 8 marca 1910 roku na Uniwersytecie Królewieckim uzyskał doktorat z filozofii na podstawie pracy Die Siedlungen in den Kreisen Braunsberg und Heilsberg (Sieć osadnicza w powiatach braniewskim i lidzbarskim), napisanej pod kierunkiem profesora Friedricha Hahna.
Praca zawodowa
W 1911 roku rozpoczął pracę w Madrycie jako nauczyciel języka niemieckiego w szkole przy ambasadzie niemieckiej. Od 1914 roku pełnił funkcję kierownika niemieckiej szkoły (Oberschule) w Hiszpanii, gdzie także wykładał. Po powrocie do Królewca w 1921 roku, podjął pracę w Hufengymnasium jako inspektor (Studienrat), jednocześnie ucząc się języka hiszpańskiego.
W tym samym roku przeprowadził się do Reszla, gdzie objął stanowisko dyrektora lokalnego gimnazjum. Od 1931 do 1933 roku był dyrektorem Szkoły Zamkowej (Staatliche Schloß-Schule) w Braniewie. Po 1933 roku pracował wyłącznie jako nauczyciel. W 1943 roku został przeniesiony przez NSDAP do gimnazjum w Gołdapi.
Prusy Wschodnie opuścił jeszcze przed przybyciem Armii Czerwonej i zajął się organizowaniem edukacji w obozach dla uchodźców w Danii. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Westfalii, gdzie został dyrektorem państwowego gimnazjum w Ruthen. Od 1950 roku pracował tam jako nauczyciel.
Działalność kulturalna i naukowa
W 1924 roku został członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego, a następnie pełnił funkcję honorowego prezesa. Jego pasją była historia Warmii; napisał kilkadziesiąt rozpraw i artykułów dotyczących gospodarki wiejskiej, historii oraz kolonizacji Braniewa, Jezioran, Reszla i Lidzbarka. Na jubileusz 600-lecia założenia Reszla i Jezioran stworzył popularnonaukowe monografie tych miejscowości. Szczególne uznanie przyniosła mu monografia Rössel – 600 Jahre (1937), licząca 360 stron. Zainteresowania jego obejmowały także historię Reszla, gdzie opublikował dwa obszerne artykuły dotyczące augustianów i jezuitów. Odtwarzał również swoje drzewo genealogiczne i napisał około 130 życiorysów osób pochodzących z Prus Wschodnich.
Odznaczenia
W 1960 roku, za swoje zasługi jako pedagog, historyk oraz pośrednik między Prusami Wschodnimi a Zachodnimi, został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (pierwszej klasy).
Życie osobiste
10 lipca 1923 roku zawarł związek małżeński z Elisabeth. Miał trzech synów: Konrada (urodzonego w 1924 roku), Rudolfa (urodzonego w 1928 roku) oraz Lothara (1942–1945).
Przypisy