Adolf Popławski-Drzewica

Adolf Popławski-Drzewica (ur. 27 marca 1881, zm. 21 listopada 1965) był polskim śpiewakiem oraz reżyserem teatralnym.

Ukończył studia muzyczne w Paryżu, Mediolanie, Kijowie i Moskwie. Na krótko pracował jako śpiewak operowy, jednak szybko zajął się reżyserią operową, początkowo w Kijowie i Petersburgu. Od 1920 roku mieszkał w Warszawie, gdzie szybko objął stanowisko reżysera w Teatrze Wielkim. W latach 1925–1930 pełnił rolę głównego reżysera tego teatru. Zrealizował około stu przedstawień, w tym polskie premiery takich oper jak: „Hagith” (1922), „Noc letnia” (1924), „Zygmunt August” (1925), „Król Roger” (1926) oraz „Ijola” (1929). Po zakończeniu II wojny światowej pracował w Operze Śląskiej w Bytomiu (1946–1949), Operze Śląskiej we Wrocławiu oraz Operze im. S. Moniuszki w Poznaniu (1953–1959). W 1959 roku przeszedł na emeryturę. Przez wiele lat angażował się również w pracę pedagogiczną. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (aleja zasłużonych, grób 146).