Adolf Muschg

Adolf Muschg (urodzony 13 maja 1934 w Zollikon) to szwajcarski literaturoznawca oraz prozaik.

Życiorys

Studiował germanistykę, anglistykę oraz filozofię na uniwersytetach w Zurychu oraz w Cambridge. W latach 1959–1962 pełnił rolę nauczyciela w gimnazjum w Zurychu. Później pracował jako wykładowca na różnych uczelniach w Niemczech (w tym na uniwersytecie w Getyndze), USA oraz Japonii. W latach 1970–1999 był profesorem języka niemieckiego na Politechnice Związkowej w Zurychu.

Od 1976 roku jest członkiem berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych (niem. Akademie der Künste). Należy również do Akademii Nauk i Literatury w Moguncji (niem. Akademie der Wissenschaften und der Literatur) oraz Niemieckiej Akademii Języka i Literatury (niem. Deutschen Akademie für Sprache und Dichtung) oraz Wolnej Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu (niem. Freie Akademie der Künste). W 2003 roku został wybrany na przewodniczącego berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych, jednak zrezygnował z tej funkcji 15 grudnia 2005 roku z powodu różnic poglądów z senatem uczelni.

Mieszka w Männedorf, w pobliżu Zurychu.

Nagrody i wyróżnienia

1968 – Nagroda im. Conrada Ferdinanda Meyera
1974 – Nagroda im. Hermanna Hessego
1984 – Zuryska Nagroda Literacka
1990 – Medal Carla Zuckmayera
1993 – Nagroda im. Ricardy Huch
1994 – Nagroda im. Georga Büchnera
1995 – Nagroda Vilenica
2001 – Nagroda Grimmelshausen

Dzieła

1965 – Im Sommer des Hasen (pol. przekład W lecie Zająca, 1973)
1967 – Gegenzauber (pol. przekład Odczarowanie, 1973)
1968 – Fremdkörper
1968 – Rumpelstilz. Ein kleinbürgerliches Trauerspiel
1969 – Mitgespielt
1970 – Papierwände
1971 – Die Aufgeregten von Goethe. Ein politisches Drama
1972 – Liebesgeschichten
1974 – Albissers Grund (pol. przekład Motyw Albissera), powieść kryminalna
1976 – Entfernte Bekannte
1976 – Kellers Abend. Ein Stück aus dem 19. Jahrhundert
1979 – Noch ein Wunsch
1980 – Baiyun oder die Freundschaftsgesellschaft (pol. przekład Baiyun to biała chmura, 1986)
1982 – Leib und Leben
1984 – Das Licht und der Schlüssel. Erziehungsroman eines Vampirs
1986 – Goethe als Emigrant
1987 – Der Turmhahn und andere Lebensgeschichten
1993 – Der Rote Ritter. Eine Geschichte von Parzival
1994 – Herr, was fehlt euch? Zusprüche und Nachreden aus dem Sprechzimmer eines heiligen Grals
1995 – Nur ausziehen wollte sie sich nicht
1995 – Die Insel, die Kolumbus nicht gefunden hat. Sieben Gesichter Japans
1998 – O mein Heimatland!
2001 – Sutters Glück (pol. przekład Szczęście Suttera, 2003)
2002 – Das gefangene Lächeln. Eine Erzählung
2003 – Gehen kann ich allein und andere Liebesgeschichten
2004 – Der Schein trügt nicht. Ueber Goethe
2005 – Eikan, du bist spät
2008 – Wenn es ein Glück ist. Liebesgeschichten aus vier Jahrzehnten
2008 – Kinderhochzeit

Pisma

1977 – Gottfried Keller (biografia)
1981 – Literatur als Therapie?
1997 – Wenn Auschwitz in der Schweiz liegt
2005 – Was ist europäisch? Reden für einen gastlichen Erdteil

Opracowania

Manfred Dierks (wyd.): Adolf Muschg. Suhrkamp-Verlag, Frankfurt am Main 1989
Judith Ricker-Abderhalden (wyd.): Über Adolf Muschg. Suhrkamp-Verlag, Frankfurt am Main 1979
Rüdiger Schaper: Wer im Glashaus schwitzt. Akademie-Präsident Adolf Muschg gibt auf. w: Der Tagesspiegel Nr. 19047, Berlin, 16. Dezember 2005; s. 25.
Dorota Sośnicka, Sabrina Mutzbauer: „Mit dem Spiele spielen”: Zum Erzähldiskurs in Adolf Muschgs Roman Der Rote Ritter, [w:] Colloquia Germanica Stetinensia 22, 2013, s. 141-160.
Renate Voris: Adolf Muschg. C.H. Beck Verlag, München 1984.