Karl-Adolf Metzner (urodzony 25 kwietnia 1910 w Frankenthal (Pfalz), zmarły 5 marca 1978 w Hamburgu) był niemieckim lekkoatletą specjalizującym się w biegu sprinterskim. Był dwukrotnym mistrzem Europy, a po zakończeniu kariery sportowej pracował jako lekarz, specjalizując się w medycynie sportowej.
Kariera sportowa
Metzner koncentrował się na biegu na 400 metrów. Jego największym osiągnięciem były mistrzostwa Europy w 1934 roku w Turynie, gdzie zdobył złote medale zarówno na dystansie 400 metrów, jak i w sztafecie 4 × 400 metrów. W tej sztafecie biegli razem z nim Helmut Hamann, Hans Scheele oraz Harry Voigt, a w finale Niemcy ustanowili nowy rekord kraju z wynikiem 3:14,1.
Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich dwukrotnie. W Los Angeles w 1932 roku odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów, a w sztafecie 4 × 400 metrów zajął 4. miejsce, gdzie Niemcy osiągnęli rezultat 3:14,4, ustanawiając jednocześnie rekord kraju. W Berlinie w 1936 roku również nie zdołał awansować, odpadając w eliminacjach biegu na 400 metrów.
Był mistrzem Niemiec w biegu na 400 metrów w latach 1931, 1932 i 1934, a w 1933 roku zdobył tytuł wicemistrza. Ponadto, triumfował w sztafecie 4 × 100 m w latach 1936 i 1937.
Biografia zawodowa
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem w 1935 roku, gdzie uzyskał również doktorat. Od 1947 roku pracował naukowo w Hamburgu, koncentrując się na medycynie sportowej. W 1971 roku objął stanowisko profesora w hamburskim Institut für Sportmedizin.
W swoim testamencie przeznaczył 1 milion marek na utworzenie fundacji jego imienia. Adolf-Metzner-Stiftung ma na celu wspieranie kulturalnych i społecznych inicjatyw we Frankenthal (Pfalz), w tym fundowanie nagrody (Adolf-Metzner-Preis) dla młodych talentów muzycznych.
Działalność w czasach hitlerowskich
W latach 2009 i 2010 ujawniono informacje dotyczące działalności Metznera w okresie nazizmu. 1 września 1933 roku wstąpił do SS (numer członkowski 244740), a 4 lipca 1937 roku do NSDAP (numer członkowski 4929068).
Od 7 października 1939 roku Metzner pełnił służbę w Waffen-SS jako lekarz, początkowo w stopniu SS-Untersturmführera, następnie od 1 sierpnia 1940 roku jako Obersturmführer, a od 9 listopada 1942 roku jako Hauptsturmführer.
W 1949 roku komisja denazyfikacyjna w Fritzlar uznała Metznera za współpodążającego (Mitläufer) i nałożyła na niego grzywnę w wysokości 50 marek.