Adolf Malinowski (ur. 29 grudnia 1891 w Valka, zm. 12 października 1962 w Gdańsku) był polskim lekarzem psychiatrą oraz podpułkownikiem lekarzem Wojska Polskiego.
Życiorys
Był synem stolarza Marcina Malinowskiego oraz Adeli z Zakrzewskich. W Petersburgu uczęszczał do szkoły przy kościele św. Stanisława, a następnie kontynuował naukę w progimnazjum św. Katarzyny oraz w Państwowym Gimnazjum nr VI, które ukończył w 1910 roku, zdobywając Złoty Medal. Po ukończeniu Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu w 1914 roku, otrzymał dyplom lekarski i rozpoczął pracę jako lekarz wojskowy. W trakcie I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego jako lekarz pułkowy. W 1917 roku zasiadał w I Korpusie Polskim w Bobrujsku, gdzie pełnił rolę kapitana, a od 1918 roku pracował w Polskim Czerwonym Krzyżu.
W 1920 roku objął stanowisko ordynatora Szpitala Wojskowego w Poznaniu, a później ordynatora w Szpitalu Wojskowym w Grodnie, gdzie również był referentem higieny w Szefostwie Sanitarnym II Armii. W 1922 roku został zweryfikowany w Wojsku Polskim w stopniu kapitana, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 616. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych rezerwy. Jako oficer rezerwy pozostawał w służbie czynnej, pracując w 3. Szpitalu Okręgowym w Wilnie, a następnie w Szpitalu Obszaru Warownego „Wilno” oraz w Klinice Psychiatrii Uniwersytetu Wileńskiego jako asystent w latach 1932–1934. W tym czasie był także oficerem nadetatowym 3 Batalionu Sanitarnego. 3 maja 1926 roku awansował na majora, z datą starszeństwa 1 lipca 1925 roku oraz 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. 12 marca 1933 roku uzyskał awans na podpułkownika z datą starszeństwa 1 stycznia 1933 roku oraz 7. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1934 roku przeniesiono go do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie, gdzie objął stanowisko kierownika naukowego Oddziału Psychiatrycznego Szpitala Szkolnego.
Od 1947 roku, aż do przejścia na emeryturę, pełnił funkcję adiunkta w Klinice Psychiatrii w Gdańsku. Był autorem wielu prac naukowych, w tym „Podstawowych zagadnień w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym” (1959).
W 1926 roku ożenił się z Wacławą z Tyszkiewiczów, z którą miał syna Adolfa Władysława.
Zmarł w Gdańsku i został pochowany na cmentarzu w Sopocie.
Ordery i odznaczenia
Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1937 oraz 1947).
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego. Warszawa: Dep. Zdr. MS Wojsk., czerwiec 1934.
Ilnicki Stanisław: Dezyderaty programowe Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w przededniu II wojny światowej. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2008, 17, 3, 187–193.
Lucjan Korzeniowski, Stanisław Pużyński: Encyklopedyczny słownik psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1986, s. 676; s. 267. ISBN 83-200-0775-5.
Ilnicki Stanisław: Płk. dr med. Adolf Malinowski (1891–1962) – psychiatra wojskowy. Lekarz Wojskowy 1989, 65, 7/8, 528–532.
Ilnicki S.: Płk dr med. Adolf Malinowski (1891-1962), zasłużony polski psychiatra wojskowy i sądowy. „Lekarz Wojskowy”. 99 (3), s. 140–154, 2021. DOI: 10.53301/lw.2069.
Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.