Adolf Lortsch

Adolf Lortsch (urodzony w 1883 roku w Okuniewie, zmarł 21 czerwca 1940 roku w Palmirach) był polskim ziemianinem, biznesmenem, właścicielem pól naftowych w Czeczenii oraz miasta Grozny przed I wojną światową, a także rządcą majątku w Grodzisku.

Życiorys

Był synem Piotra i Barbary z Andrzejewskich. Miał troje rodzeństwa: Ludwikę Wandę, która poślubiła generała Modesta Romiszewskiego, Janinę, żonę znanego kolarza Mieczysława Horodyńskiego, oraz Henryka. Miał również dwoje przyrodniego rodzeństwa: Jadwigę Rudnicką, żonę Adolfa Zambrzyckiego, oraz Mariana Rudnickiego.

Jego ojciec, Piotr, był udziałowcem cukrowni w Kalniku (Ukraina) i przeniósł się do majątku w Okuniewie, gdzie Adolf przyszedł na świat w 1883 roku. W 1905 roku Lortsch powrócił do Polski po ukończeniu edukacji za granicą i, po śmierci ojca, przejął majątek w Grodzisku. W ciągu zaledwie dwóch lat stracił majątek i popadł w długi. Przez pewien czas mieszkał w folwarku swojej siostry, Jadwigi Zambrzyckiej, w Kupientynie. Następnie przeniósł się do Kijowa, gdzie pracował w fabryce maszyn rolniczych Johna Fowlera.

W Kijowie poznał Marię Pietrowną Bilik, wdowę po baronie von Budbergu, która odziedziczyła po nim miasto Grozny oraz część Czeczenii z wieloma polami naftowymi. Wkrótce poślubił Marię, która była od niego znacznie starsza. Po ślubie para osiedliła się w Kisłowodzku, gdzie Lortsch w 1913 roku objął stanowisko prezesa Towarzystwa Kaukaskiego. W 1917 roku, po wkroczeniu bolszewików do miasta, Lortschowie uciekli do Nicei, gdzie pełnił funkcję konsula honorowego Rzeczypospolitej Polskiej.

Po śmierci żony w 1931 roku wrócił do Polski i zamieszkał u siostry w majątku w Kupientynie, a później w Hotelu Wiedeńskim w Warszawie, który należał do jego siostry. Został aresztowany 3 maja 1940 roku przez Niemców, oskarżony o szpiegostwo i współpracę z Anglikami. Został rozstrzelany 21 czerwca w Palmirach. Jego grób znajduje się na cmentarzu w Palmirach, oznaczony numerem 274m, mogiła XVII, krzyż 59.

Losy Adolfa Lortscha, ukryte pod nazwiskiem Ryszard Denhoff, zostały opisane w powieści „Panicz” autorstwa Heleny Mniszek.