Adolf Loewe

Adam Adolf Loewe

Adam Adolf Loewe (urodzony 9 sierpnia 1811 roku w Kaliszu, zmarły 24 listopada 1885 roku w Warszawie) był polskim architektem pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Był synem bankiera Gustawa Adolfa (1774–1847) oraz Emilii Treu (1784–1836). Kształcił się na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, a także w Berlinie i Monachium.

W latach 1838−1848 pełnił rolę budowniczego powiatu warszawskiego, a od 1855 do 1867 roku był członkiem Rady Budowniczej. Do jego projektów należą m.in.: warszawski kościół ewangelicko-reformowany, Nowa Pomarańczarnia w Łazienkach Królewskich, dom przytułku dla sierot i ubogich przy ulicy Wolskiej, nadbudowa oficyn pałacu Czapskich, świątynia parafialna w Promnie oraz pałac w Teresinie.

W uznaniu jego zasług, Loewe został odznaczony Orderem św. Stanisława III klasy (1860) oraz II klasy (1866). W 1877 roku otrzymał szlachectwo dziedziczne w Cesarstwie Rosyjskim.

Zmarł w 1885 roku i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera I-5-3).

Życie prywatne

Był mężem Anny Emilii Glücksberg (1818–1882, córki Natana Glücksberga), z którą miał sześcioro dzieci: Jana Mikołaja (1842–1903, kupca w Moskwie), Władysława Karola (1843–1893, inżyniera, konsula belgijskiego w Kijowie), Kazimierza Franciszka (1845–1924, architekta), Wandę Emilię (1850–1931), Stanisława Leona (1852–1853) oraz Reginę Jadwigę (ur. 1856).

Przypisy

Bibliografia

  • Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 437-438. ISBN 83-01-08836-2.

  • Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 131-132.

Przeczytaj u przyjaciół: