Adolf Lachowicz
Adolf Lachowicz (urodzony 4 czerwca 1890 w Mińsku, zmarły 31 sierpnia 1920 w bitwie koło Wolicy Śniatyckiej) był żołnierzem armii rosyjskiej, porucznikiem kawalerii Wojska Polskiego, który uczestniczył w I wojnie światowej oraz wojnie polsko-bolszewickiej. Został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Wincentego i Ludwiki z d. Adamowicz. Po ukończeniu gimnazjum, w 1913 roku został zmobilizowany na rok do armii rosyjskiej. Od stycznia 1919 roku służył w nowo odrodzonym Wojsku Polskim. Był członkiem 9 pułku ułanów, gdzie awansował na porucznika. Brał udział w wyprawie kijowskiej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej.
W szczególności wyróżnił się 31 sierpnia 1920 roku podczas bitwy pod Komarowem, gdzie „zginął na czele swojego szwadronu, prowadząc szarżę przeciwko oddziałom 1 Armii Konnej S. Budionnego”. Pośmiertnie uhonorowano go Orderem Virtuti Militari V klasy za jego heroiczną postawę.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3426 (1921, pośmiertnie).
Przypisy
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Jan Tatara: Zarys historji wojennej 9-go pułku ułanów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2025-03-16].