Adolf Kern (ziemianin)

Adolf Kern (urodzony około 1806, zmarł 26 kwietnia 1895 w Sanoku) był polskim urzędnikiem oraz właścicielem ziemskim.

Życiorys

Urodził się w okolicach 1806 roku jako syn Andrzeja, który około 1825 roku pełnił funkcję naczelnika urzędu oraz skarbnika w Mrzygłodzie, a w latach 30. był przełożonym komornika w tym samym miejscu. Miał brata Karola, który zmarł w 1831 roku w wieku 17 lat. Na początku lat 30. rodzina Kernów mieszkała w Przedmieściu Sanoka pod numerem 91.

Od około 1826 do około 1832 roku pracował jako kancelista 3 klasy w c. k. cyrkule sanockim w Sanoku. Z czasem stał się właścicielem dóbr ziemskich. Jako dzierżawca z Nowosielec, w lutym 1846 roku brał udział w konspiracyjnych przygotowaniach do powstania krakowskiego, które planowano na 21/22 lutego 1846. Organizował spotkania konspiratorów w swoim domu. Po niepowodzeniu powstania znalazł się na liście uczestników konspiracji sporządzonej przez władze cyrkułu sanockiego, co skutkowało jego aresztowaniem i represjami.

W okresie od około 1848 do około 1854 roku był właścicielem dóbr tabularnych w Radoszycach.

Zmarł 26 kwietnia 1895 roku w Sanoku w wieku 89 lat. Jego pogrzeb odbył się 28 kwietnia 1895 roku z udziałem ks. proboszcza Franciszka Salezego Czaszyńskiego. W „Gazecie Sanockiej” opisał go jako szanowanego i sympatycznego starca, będącego typową postacią dla miasta.

W pierwszej połowie XIX wieku zawarł związek małżeński z Zofią, córką Walentego Romera. Mieli dwoje dzieci: syna Rudolfa Walentego Andrzeja (1830-1832) oraz córkę Karolinę Lubinę (urodzoną w 1832 roku). W 1830 roku rodzina mieszkała w Sanoku pod numerem konskrypcyjnym 71. Później, przez 48 lat aż do swojej śmierci, był żonaty z Marią Kern z domu Truskolaską. Mieli córkę Zofię, która wyszła za Zygmunta Janowskiego, właściciela dóbr w Falejówce. Małżeństwo Kernów osiedliło się przy ulicy Lwowskiej w domu pod numerem 313 lub 323. W październiku 1895 roku tę posesję nabył Leon Grünhaut, właściciel huty szkła w Birczy, Borownicy i Krościenku. Maria Kern zmarła w Posadzie Sanockiej dokładnie pięć lat po mężu, 26 kwietnia 1900 roku, w wieku 82 lat.

Zobacz też