Adolf Kellner
Adolf Kellner (urodzony 27 marca 1904 w Štramberku, zmarł 31 maja 1953 w Brnie) był czeskim slawistą, dialektologiem, bohemistą oraz romanistą.
W latach 1923–1927 studiował bohemistykę i romanistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Masaryka, gdzie w 1930 roku uzyskał mały doktorat (PhDr.). Następnie w latach 1927–1928 kontynuował naukę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W trakcie swojego pobytu nawiązał współpracę z polskim dialektologiem Kazimierzem Nitschem. Był jednym z inicjatorów powstania brneńskiego oddziału Instytutu Języka Czeskiej Akademii Nauk. W 1952 roku otrzymał nominację na członka korespondenta Czechosłowackiej Akademii Nauk, jednak nie został mianowany z powodu swojej śmierci.
Wybrana twórczość
- Nářeční ukázky z liptovsko-spišského pomezí (1936)
- Nové učebnice ruštiny a polštiny a problémy jazykového vyučování (współautorstwo, 1936)
- Revise polského pravopisu (1936)
- Východolašská nářečí (1946)
- Nová učebnice polštiny (1948)
- Stav a úkoly české jazykovědy na Slezsku (1950)
- Úvod do dialektologie (1954)