Adolf Jensen (urodzony 12 stycznia 1837 w Królewcu, zmarły 23 stycznia 1879 w Baden-Baden) był niemieckim kompozytorem oraz pianistą.
Życiorys
Jego dziadek, Wilhelm Martin, pełnił funkcję organisty, nauczyciela oraz wydawcy, natomiast ojciec, Julius, był kopistą nut oraz nauczycielem gry na fortepianie. Jensen rozpoczął swoje studia w Królewcu pod okiem Edwarda Sobolewskiego, a następnie kontynuował naukę u Louisa Ehlerta, Louisa Köhlera oraz Friedricha Marpurga. W 1856 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel muzyki w Grodnie, a w latach 1857–1858 pełnił rolę kapelmistrza teatrów w Poznaniu, Bydgoszczy i Kopenhadze. W 1861 roku powrócił do rodzinnego Królewca, gdzie objął stanowisko dyrektora akademii muzycznej, znacząco przyczyniając się do podniesienia poziomu życia muzycznego w tym mieście. W latach 1866–1868 uczył gry na fortepianie w szkole Karola Tausiga w Berlinie. W kolejnych latach mieszkał w Dreźnie (1868), Merano (1869), Grazu (1870) oraz Baden-Baden (1875). Zmarł na gruźlicę.
Należał do grona przedstawicieli romantyzmu w niemieckiej muzyce, a w swoich czasach był szczególnie ceniony jako pianista oraz pedagog. Utrzymywał bliskie kontakty z wybitnymi kompozytorami epoki, takimi jak Brahms, Berlioz, Bülow i Cornelius. Był wielkim admiratorem twórczości Roberta Schumanna, którego styl w znacznym stopniu naśladował w swoich licznych pieśniach. W jego dorobku znajduje się opera Die Erbin von Montfort, która później została przeredagowana do nowej wersji przez Wilhelma Kienzla pod tytułem Turandot.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Adolf Jensen – twórczość tego autora jest dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project.