Adolf II z Nassau
(zm. 6 września 1475 r.) – arcybiskup Moguncji oraz książę-elektor Rzeszy od 1461 roku.
Życiorys
Adolf był potomkiem Adolfa, hrabiego Nassau-Wiesbaden oraz Małgorzaty badeńskiej. Jako młodszy syn został przeznaczony do życia duchownego i objął stanowisko kanonika w Moguncji. Po formalnym usunięciu arcybiskupa Teodoryka z Isenburga przez papieża, Adolf został w 1459 roku mianowany nowym arcybiskupem, mimo że uzyskał jedynie mniejszość głosów kapituły. Aby zdobyć władzę, musiał stawić czoła poważnym oporom ze strony Teodoryka, który miał wsparcie ze strony palatyna reńskiego Fryderyka, landgrafa Górnej Hesji Henryka III, hrabiów Katzenelnbogen oraz samej Moguncji. Adolf zyskał poparcie hrabiego Wirtembergii Ulryka V oraz landgrafa Dolnej Hesji Ludwika. W 1462 roku zdobył Moguncję. Ostatecznie osiągnięto porozumienie, na mocy którego Adolf zabezpieczył swoje panowanie w księstwie, jednak musiał zrzec się części swoich posiadłości na rzecz Palatynatu i Hesji oraz przyznać Teodorykowi część księstwa dożywotnio.
Do swojego dworu przyjął Johannesa Gutenberga i dążył do utworzenia uniwersytetu w Moguncji (który został otwarty wkrótce po jego śmierci). Jako swojego następcę na arcybiskupim tronie rekomendował swojego wcześniejszego rywala, Teodoryka z Isenburga.
Zmarł i został pochowany w klasztorze Eberbach.
Przypisy
Bibliografia
- Anton Brück: Adolf II., Graf von Nassau, Erzbischof von Mainz (seit 1461). W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 84–85. [dostęp 2012-01-16].
- Philipp Walther: Adolf II., Erzbischof von Mainz, Graf von Nassau. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 119. [dostęp 2012-01-16].