Adolf Gimpel
Adolf Gimpel (urodzony 17 stycznia 1875 we Lwowie, zmarł w obozie zagłady w Bełżcu) był klarnecistą, skrzypkiem, dyrygentem oraz pedagogiem.
Życiorys
Adolf Gimpel był synem Jakuba Bera i ojcem Bronisława, Jakuba oraz Karola. W latach 1888–1894 kształcił się w grze na klarnecie pod okiem Franciszka Linka oraz na skrzypcach u Maurycego Wolfstahla w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Na początku swojej kariery grał w orkiestrze Teatru Miejskiego we Lwowie. Następnie pracował jako klarnecista w Orkiestrze Teatru Skarbka, a potem w Miejskim Teatrze Wielkim. Oprócz tego od 1906 roku przez ponad 30 lat pełnił rolę dyrygenta orkiestry lwowskiego Teatru Żydowskiego. W Lwowie był także pierwszym kapelmistrzem austriackiej orkiestry dętej, dyrygując w mundurze wojskowym.
Po zajęciu Lwowa przez Rosjan, Adolf Gimpel pracował jako skrzypek w nowo utworzonym Państwowym Teatrze Żydowskim. Kiedy w 1941 roku Niemcy zajęli miasto, został wraz z żoną deportowany do getta.
Najprawdopodobniej, razem z dwoma braćmi, Emilem (Szmulem Mendlem, urodzonym w 1869 roku) i Maurycym (Markiem), zginął w Bełżcu.
Jego synowie również osiągnęli sukcesy w muzyce. Starszy, Karol (1890–1942), był pianistą oraz znanym akompaniatorem, a także kierownikiem muzycznym teatrzyku rewiowego „Azazel”. We wrześniu 1939, po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną, dyrygował orkiestrą nowo utworzonej grupy teatralnej działającej w gmachu Teatru Colosseum. Po rozpoczęciu wojny niemiecko-radzieckiej znalazł się w głębi Rosji, gdzie zmarł w szpitalu więziennym w Bucharze. Natomiast Jakub, po wkroczeniu Sowietów do Lwowa, został aresztowany i osadzony w więzieniu.