Adolf Fiałkiewicz
Adolf Fiałkiewicz (ur. 18 lipca 1929 w Łajscach na Podkarpaciu, zm. 14 lipca 2023 w Gdańsku) był polskim fizykiem, docentem oraz doktorem inżynierem. Był także nauczycielem akademickim, autorem podręczników, a w latach 1977–1987 pełnił funkcję prorektora Uniwersytetu Morskiego w Gdyni.
Do roku 2013 był związany z Akademią Morską w Gdyni (obecnie Uniwersytet Morski w Gdyni), gdzie zajmował stanowiska dyrektora Instytutu Matematyki, Fizyki i Chemii oraz prorektora ds. nauczania, a później ds. kształcenia.
Życiorys
Urodził się w Łajsach w pobliżu Krosna. Jego dziadek oraz ojciec pracowali w pierwszych na świecie kopalniach ropy naftowej w regionie Podkarpacia. W młodości był aktywny w Armii Krajowej na obszarze powiatu brzozowskiego.
W 1948 roku przyjechał do Gdańska na studia. W 1952 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Już w trakcie studiów, w 1950 roku, rozpoczął pracę jako zastępca asystenta w Katedrze Fizyki, a później awansował na asystenta i starszego asystenta. W 1968 roku obronił pracę doktorską pt. „Dekontaminacja powierzchni krytych farbami okrętowymi”, której promotorem był prof. Ignacy Adamczewski.
W latach 1956–1969 był adiunktem oraz szefem Katedry Fizyki w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej.
Od 1969 roku był związany z Wyższą Szkołą Morską (dziś Uniwersytet Morski w Gdyni). W listopadzie 1969 roku został powołany przez ministra żeglugi na stanowisko docenta. W ciągu swojej kariery zajmował różne stanowiska, w tym kierownika Zespołu Fizyki i Chemii, kierownika Zakładu Nauk Podstawowych Instytutu Nawigacji, dyrektora Instytutu Matematyki, Fizyki i Chemii na Wydziale Nawigacyjnym oraz prorektora ds. nauczania (1977–1984) i ds. kształcenia (1984–1987).
W ramach swojej pracy w Wyższej Szkole Morskiej stworzył system pracy dydaktyczno-naukowej oraz zbudował pracownie i laboratoria dla przedmiotów z zakresu fizyki i chemii. Był autorem wielu publikacji naukowych, a także twórcą i współtwórcą podręczników oraz skryptów akademickich, w tym „Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki”. Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Komitetu Uczelnianego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej na uczelni.
Jako wykładowca prowadził zajęcia na statkach szkolnych, takich jak Dar Pomorza, Horyzont i Dar Młodzieży.
Ordery i odznaczenia
Był wielokrotnie nagradzany za swoje zasługi w dziedzinie szkolnictwa wyższego oraz osiągnięcia w nauce i dydaktyce.
Otrzymał m.in. Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz medale „Za zasługi dla obronności kraju” (Srebrny i Brązowy). Dodatkowo, otrzymał nagrody od Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej za wyróżniające osiągnięcia naukowe, dydaktyczne oraz wychowawcze, a także za znaczące wyniki w kierowaniu uczelnią.
Życie prywatne
Od 1948 roku mieszkał w Gdańsku. W 1953 roku ożenił się z Zofią Soszyńską, chemikiem i pracownikiem naukowym Uniwersytetu Gdańskiego, z którą miał dwie córki.