Adolf Dobranicki, znany również jako Abram Manasze Dobranicki (urodzony 2 września 1848 w Łodzi, zmarł 30 sierpnia 1918) – był fabrykantem z Łodzi.
Życiorys
Rodzina Dobranickich pochodziła z Parzęczewa. Adolf Dobranicki przyszedł na świat w Łodzi w 1848 roku w żydowskiej rodzinie zajmującej się przemysłem. Jego ojcem był Jakub Dobranicki, który był zarówno bankierem, jak i fabrykantem. W 1859 roku, wspólnie z Hermanem Konstadtem, nabył nieruchomości przy ulicy Nowomiejskiej, gdzie rozbudował posesję i założył fabrykę. Właściciele mieli również posesję przy ulicy Północnej 6. W latach 1870–1872 Adolf prowadził własny sklep, a od 1875 roku, razem z ojcem, zarządzał fabryką na tej samej posesji, gdzie zatrudniał 60 pracowników produkujących chustki. W okresie 1878–1891 przedsiębiorstwo dynamicznie się rozwijało, a w 1879 roku w firmie Adolfa Dobranickiego pracowało 152 osoby. Po śmierci Jakuba w 1890 roku jego majątek został podzielony pomiędzy czwórkę dzieci: Adolfa, Pawła, Bernarda Dobranickich oraz Dorotę Landau. W 1893 roku fabryka Dobranickiego uległa zniszczeniu w wyniku pożaru, jednak została odbudowana; prawdopodobnie zakończył działalność około 1898 roku. Do końca życia Adolf Dobranicki zajmował się także działalnością bankową, równolegle z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Adolf Dobranicki miał syna Pawła (Pinkusa) Dobranickiego, który również był kupcem i przedsiębiorcą.
Pozostała działalność
Adolf Dobranicki był aktywnym członkiem Towarzystwa Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych oraz wieloletnim członkiem dozoru bóźniczego, gdzie koncentrował się na budowie szkół żydowskich. W latach 1914–1914 pełnił funkcję prezesa zarządu łódzkiej gminy żydowskiej (dawniej dozoru bóźniczego). Był jednym z założycieli i dyrektorem Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, a także wiceprezesem Trzeciego Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. W 1917 roku został radnym Rady Miejskiej w Łodzi, reprezentując Centralny Żydowski Komitet Wyborczy. Jego rodzina wspierała również Łódzkie Żydowskie Towarzystwo Dobroczynne. Dodatkowo był członkiem Komisji Szacunkowej Miejskiej, powołanej w sierpniu 1916 roku, odpowiedzialnej za rejestrację strat wojennych spowodowanych przez I wojnę światową.
Przypisy