Adolf Bożyński (urodzony 24 kwietnia 1908 w Warszawie, zmarły 24 kwietnia 1980 w Londynie) był polskim aktorem teatralnym i radiowym, piosenkarzem oraz żołnierzem 2 Korpusu Polskiego.
Życiorys
W okresie międzywojennym występował na scenach warszawskich kabaretów, a także w zespołach objazdowych na prowincji. Na przykład w marcu 1929 roku był częścią zespołu pod kierownictwem Marii Balcerkiewiczówny, występując w Kielcach, a w kwietniu w Częstochowie i Cieszynie. Z objazdowym teatrem Wesoły Murzyn występował m.in. w czerwcu 1935 roku w Nowym Sączu, a w lipcu i sierpniu w Tarnowie, oraz we wrześniu 1936 w Stanisławowie. W sezonie 1936/37 należał do zespołu objazdowego Teatru Podolsko-Pokuckiego z siedzibą w Stanisławowie.
Pod pseudonimem Buzia wykonywał piosenki, takie jak Na Czerniakowskiej czy Strażak warszawski.
W trakcie II wojny światowej jako żołnierz Armii Polskiej na Wschodzie z 2 Korpusem Polskim brał udział w kampaniach na Bliskim i Środkowym Wschodzie oraz w kampanii włoskiej, zdobywając liczne odznaczenia.
Od 1942 roku występował na Bliskim Wschodzie w zespole teatru rewiowego kierowanego przez Feliksa Konarskiego (Ref-Rena); był także członkiem zespołu reprezentacyjnego Polska Parada (Polish Parade) oraz Polskiego Teatru Objazdowego, występując na Środkowym i Bliskim Wschodzie oraz w Palestynie. Od kwietnia 1943 roku był aktorem Teatru Dramatycznego Armii Polskiej na Wschodzie, a potem do 1948 roku w Teatrze Dramatu 2 Korpusu Polskiego. W 1946 roku przybył z zespołem tego teatru do Wielkiej Brytanii i pozostał tam na emigracji. Kontynuował występy w objazdowym Teatrze Dramatycznym, odwiedzając wiele ośrodków polskich w Anglii, Walii i Szkocji oraz gościnnie w Londynie (1947, 1948). Od sezonu 1948/49 do 1954 roku był aktorem Polskiego Teatru Dramatu w Londynie. Następnie przez kilkanaście lat mieszkał w Monachium, gdzie wraz z żoną, Adą Bożyńską, współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa, tworząc m.in. słuchowiska dla Teatru Wyobraźni Radia Wolna Europa.
W 1965 roku przyjechał do Londynu, gdzie od września występował w roli George’a Bernarda Shawa w sztuce Kochany kłamca Jerome’a Kilty’ego w Teatrze Polskim ZASP. Za tę rolę otrzymał nagrodę teatralną „Dziennika Polskiego”. W 1974 roku na stałe osiedlił się w Londynie i dołączył do zespołu Teatru Polskiego ZASP, grając również w Teatrze dla Dzieci i Młodzieży Syrena. Występował jako aktor, piosenkarz i konferansjer na koncertach organizowanych przez emigracyjny ZASP. Reżyserował także i wystawiał programy rewiowe w „Ognisku Polskim”.
Na emigracji był uważany za wybitnego aktora charakterystycznego, zwłaszcza w rolach fredrowskich. Jego mocne strony to dykcja oraz swoboda sceniczna. Posługiwał się środkami wyrazu pełnymi ekspresji, a zarazem prostoty.
