Adolf Billig
Adolf Billig (urodzony 17 czerwca 1900 w Kolbuszowej, zmarł we wrześniu 1944 w Warszawie) był polskim skrzypkiem, pedagogiem, doktorem filozofii oraz recenzentem muzycznym.
Życiorys
Adolf Billig przyszedł na świat w rodzinie lekarza Eliasza oraz Anny z domu Kokesz. Swoje studia ukończył na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1924 roku obronił doktorat, oraz w Instytucie Muzycznym w Krakowie. Kształcił się w klasie Stanisława Giebułtowskiego oraz studiował na Sorbonie i w École normale de musique w Paryżu. Od 1918 roku koncertował zarówno w Polsce, jak i za granicą, w takich miastach jak Wiedeń, Praga, Ostrawa i Paryż.
W 1927 roku osiedlił się w Krakowie. W latach 1930–1937 pełnił funkcję profesora gry na skrzypcach oraz dyrektora Instytutu Muzycznego w Krakowie, koncentrując się głównie na muzyce współczesnej. Był członkiem Rady Naczelnej Związku Szkół Muzycznych w Polsce. Publikował prace dotyczące pedagogiki skrzypcowej oraz artykuły w zakresie pedagogiki. Współpracował z takimi czasopismami jak Gazeta Artystów, Die Musik oraz Musique, a także pisał recenzje muzyczne do krajowych gazet.
Billig zorganizował przedszkole muzyczne oraz poranki muzyczne dla dzieci, kładąc duży nacisk na znaczenie muzyki granej na żywo.
Po rozpoczęciu II wojny światowej znalazł się we Lwowie, gdzie dołączył do orkiestry Filharmonii Lwowskiej. Później trafił do 1 Dywizji Piechoty, a swoje życie stracił jako żołnierz Dywizji Kościuszkowskiej podczas przeprawy przez Wisłę na przyczółku czerniakowskim.
Życie osobiste
Był żonaty z Bertą Mandelbam, z którą wziął ślub 27 lipca 1926 roku.
Publikacje
- Spiccato, wskazówki teoretyczne i praktyczne, Kraków 1928
- Gamy i akordy przez 3 oktawy, 1929
- Ćwiczenia w 2-ch dźwiękach i akordach, 1931
- Ćwiczenia w zmianach pozycji, Instytut Muzyczny, Kraków 1938
- Dlaczego każde dziecko powinno uczyć się muzyki?, Kraków 1938
