Adolf Bautze (ur. 21 grudnia 1897 w Kluczborku, zm. 1965) – organista, dyrygent orkiestr i chórów, a także propagandysta.
Życiorys
Bautze przez pewien czas pełnił rolę dyrygenta i organisty w Gdańsku. W 1925 roku osiedlił się w Łodzi, gdzie rozpoczął pracę jako dyrygent chóru kościoła św. Jana, oraz orkiestry kameralnej i chóru Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego (niem. Lodzer Männer Gesang Verein). W 1934 roku założył chór mieszany im. Jana Sebastiana Bacha. Był również dyrygentem koncertów symfonicznych Łódzkiej Orkiestry Symfonicznej, współpracując z takimi pianistami jak Aleksander Borowski i Maria Wiłkomirska, a także z skrzypkami Bronisławą Rotsztatówną i Henrykiem Szeryngiem. Dodatkowo dyrygował koncertami w rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi. W latach 1937–1939 sprawował funkcję dyrygenta orkiestry symfonicznej Związku Zawodowego Muzyków Chrześcijan.
W okresie niemieckiej okupacji Łodzi, w latach 1939–1945, Bautze był pierwszym dyrygentem Miejskiej Orkiestry Symfonicznej (niem. Litzmannstädter Symphonie-Orchester), która składała się wyłącznie z Niemców. W sierpniu 1940 roku został powołany przez niemieckiego burmistrza na miejskiego pełnomocnika ds. muzyki (niem. Städtische Musikbeauftragte). Dodatkowo objął stanowisko kierownika oddziału Litzmannstadt Urzędu Propagandy Rzeszy (niem. Leiter der Zweigstelle Litzmannstadt des Reichspropagandaamtes). Dzięki swoim koneksjom, jego orkiestra uzyskała znaczną dotację od Ministerstwa Propagandy w Berlinie w 1943 roku, wynoszącą około 100 000 marek. Po zakończeniu wojny Bautze emigrował do Niemiec, gdzie został dyrektorem chóru Opery Narodowej w Hamburgu oraz Akademii Śpiewu w Hamburgu.
