Adolf Aron Baginsky
Adolf Aron Baginsky (urodzony 22 maja 1843 w Raciborzu, zmarł 13 maja 1918 w Berlinie) był niemieckim lekarzem oraz pediatrą pochodzenia żydowskiego. Jego młodszy brat, Benno Baginsky, również był lekarzem, specjalizującym się w laryngologii.
Baginsky uczęszczał do gimnazjum w Raciborzu, gdzie zdał maturę. Po ukończeniu szkoły wyjechał do Berlina, aby rozpocząć studia medyczne. Studiował pod kierunkiem profesora Ludwiga Traubego, który także pochodził z Raciborza. W 1864 roku wyjechał na dalsze studia do Wiednia, a następnie ukończył je w Berlinie. W 1866 roku zakończył naukę i rozpoczął pracę w jednym z berlińskich szpitali, a w 1867 roku zadecydował o otwarciu własnej praktyki lekarskiej w Seehausen koło Magdeburga.
W 1877 roku powrócił do Berlina, gdzie zajął się pracą naukową, koncentrując się na pediatrii. Od 1881 roku był privatdozentem, a w 1882 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych. W 1890 roku, wspólnie z Rudolfem Virchowem, przyczynił się do otwarcia w Berlinie pediatrycznego szpitala im. cesarza Fryderyka III.
Baginsky został jego pierwszym dyrektorem i pełnił tę funkcję aż do swojej śmierci. Nie zrezygnował jednak z działalności naukowej, uzyskując w 1891 roku tytuł profesora. Pozostawił po sobie znaczący dorobek literacki w dziedzinie pediatrii. Po powrocie do Berlina w 1877 roku, założył i współredagował czasopismo „Centralzeitung für Kinderheilkunde”, które było pierwszym ogólnoniemieckim pismem poświęconym medycynie dziecięcej. W 1879 roku czasopismo zmieniło nazwę na „Archiv für Kinderheilkunde”. W latach 80. XIX wieku opublikował takie dzieła jak Handbuch der Schulhygiene (Podręcznik higieny szkolnej), który był wielokrotnie wznawiany, oraz Lehrbuch der Kinderkrankheiten (Podręcznik chorób dziecięcych), który do 1908 roku ukazał się siedmiokrotnie w nowym wydaniu. W 1895 roku wydał rozprawę na temat leczenia (seroterapii) błonicy, która zdobyła uznanie w środowisku medycznym. W swoich pracach podkreślał związek między zachorowalnością dzieci a higieną osobistą, zwłaszcza w kontekście higieny szkolnej.
Nowatorskie poglądy Baginsky’ego w tej dziedzinie potrzebowały wielu lat, aby zdobyć ogólne uznanie i akceptację. Zmarł 13 maja 1918 roku w Berlinie, pozostawiając w pamięci swoich bliskich oraz współpracowników obraz wspaniałego człowieka, lekarza i naukowca. Powtarzał, że najważniejszym dla niego dobrem oraz zadośćuczynieniem za ciężką pracę jest zdrowie i radość dzieci.
Wybrane prace
- Baginsky A, Janke O: Handbuch der Schulhygiene: zum Gebrauche für Ärzte, Sanitätsbeamte, Lehrer, Schulvorstände und Techniker. 3. vollständig umgearbeitete Auflage, Enke, Stuttgart 1898
- Lehrbuch der Kinderkrankheiten. 3. Auflage, Berlin 1889
- Praktische Beiträge zur Kinderheilkunde. 3 Hefte, Tübingen 1880–84
- Pflege des gesunden und kranken Kindes. 3. Auflage, Stuttgart 1885
- Das Leben des Weibes. 3. Auflage, Stuttgart 1885
- Kost- und Haltekinderpflege in Berlin. Braunschweig 1886
- Die hygienischen Grundzüge der mosaischen Gesetzgebung. Braunschweig 1895