Adolf Atlas

Adolf Atlas (urodzony 15 marca 1890 w Rzeszowie, zmarł 20 września 1963 w Stanach Zjednoczonych) był polskim Żydem, doktorem praw, adwokatem oraz porucznikiem piechoty w Wojsku Polskim.

Życiorys

Data urodzenia Adolfa Atlasa to 15 marca lub 15 sierpnia 1890 roku. Kształcił się w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wstąpił jako ochotnik do 3 Batalionu Strzelców Sanockich, biorąc udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany na porucznika rezerwy piechoty, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie w maju 1920 ranny pod Narajówką, trafił do niewoli. Wolność odzyskał dzięki wymianie jeńców, jednak w wyniku odniesionych ran stał się inwalidą. W 1923 roku był przydzielony do 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku jako oficer rezerwowy, uznany za niezdolnego do służby wojskowej.

Ukończył studia prawnicze, zdobywając tytuł doktora praw. Do 1939 roku praktykował jako adwokat w Sanoku. Pełnił również rolę wiceprezesa Związku Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski w Sanoku. Jako publicysta „Codziennej Gazety Handlowej”, 24 maja 1933 roku otrzymał ex aequo drugą nagrodę przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy i Publicystów Gospodarczych w konkursie organizowanym przez PKO na temat „Znaczenie i warunki kapitalizacji w Polsce w dobie obecnej” (drugim nagrodzonym był dr Roman Battaglia). W połowie 1939 roku został wybrany na radnego Rady Miasta Sanoka w jej ostatniej kadencji w historii II Rzeczypospolitej. Do 1939 roku mieszkał w kamienicy przy ulicy Tadeusza Kościuszki 3 (do początku lat 30. pod numerem 60; w budynku tym znajdował się także sklep Michała Słuszkiewicza).

Po II wojnie światowej osiedlił się na emigracji w Stanach Zjednoczonych, w Nowym Jorku. Zmarł tam jako Adolph Atlas 20 września 1963 roku i został pochowany na cmentarzu Riverside w Saddle Brook, w hrabstwie Bergen, w stanie New Jersey.

W Sanoku żyli również Salomon Atlas (lekarz dentysta) oraz Henryk Atlas (ur. 1878, zm. 18 października 1926 w Sanoku), który był doktorem praw, adwokatem działającym również w kamienicy M. Słuszkiewicza, a także podporucznikiem rezerwy WP.