Admirał Pantielejew
Admirał Pantielejew (ros. Адмирал Пантелеев) to rosyjski niszczyciel rakietowy, który jest dwunastym okrętem projektu 1155 (typ Udałoj, oznaczenie NATO: Udaloy). Został sklasyfikowany jako duży okręt przeciwpodwodny i wszedł do czynnej służby w 1991 roku. Okręt ten jest częścią Floty Oceanu Spokojnego.
Budowa i opis techniczny
„Admirał Pantielejew” jest ostatnim okrętem zbudowanym w ramach projektu 1155 (Friegat), stworzonym dla Marynarki Wojennej ZSRR, znanym również jako typ Udałoj. Okręt został wpisany na listę floty 24 maja 1987 roku i nazwany na cześć admirała Jurija Pantielejewa (1901–1983). Jego budowa miała miejsce w stoczni Jantar w Królewcu (numer budowy 118). Stępkę położono 28 stycznia 1988 roku, a okręt zwodowano 7 lutego 1990 roku, wchodząc do służby 19 grudnia 1991 roku, na tydzień przed rozpadem ZSRR.
Okręty projektu 1155 są klasyfikowane jako duże okręty przeciwpodwodne (ros. bolszoj protiwołodocznyj korabl, BPK), jednak na zachodzie są powszechnie uznawane za niszczyciele. Ich głównym celem było zwalczanie okrętów podwodnych, co zapewniało osiem wyrzutni rakietotorped Rastrub-B z ośmioma pociskami oraz osiem wyrzutni torped kal. 533 mm. Dodatkowo, zdolności w zakresie zwalczania okrętów podwodnych wzbogacały dwa śmigłowce pokładowe Ka-27PŁ. Uzbrojenie przeciwpodwodne wspierały również dwa miotacze rakietowych bomb głębinowych RBU-6000. Okręt był także uzbrojony w dwa pojedyncze działa uniwersalne kal. 100 mm AK-100 na dziobie oraz dwa zestawy artyleryjskie obrony bezpośredniej w postaci czterech działek 30 mm AK-630M. Uzbrojenie rakietowe składało się z dwóch kompleksów pocisków przeciwlotniczych i przeciwrakietowych Kinżał, każdy z czterema wyrzutniami pionowymi (łącznie 64 pociski).
Okręt został wyposażony w odpowiednie systemy obserwacji technicznej, w tym kompleks hydrolokacyjny Polinom z antenami umieszczonymi w gruszce dziobowej, podkilowej oraz holowanej. „Admirał Pantielejew” otrzymał pełny zestaw wyposażenia późnych jednostek tego typu, w tym stację radiolokacyjną Friegat-MA (MR-750) na maszcie rufowym oraz stację do wykrywania celów niskolecących Podkat na maszcie dziobowym, a także wyrzutnie celów pozornych PK-2 i PK-10.
Napęd okrętu składa się z dwóch zespołów turbin gazowych M9 w systemie COGAG, z każdą turbiną napędzającą jedną śrubę. Każdy z zespołów składa się z turbiny marszowej D090 o mocy 9000 KM oraz turbiny mocy szczytowej DT59 o mocy 22 500 KM, co łącznie daje moc napędu wynoszącą 63 000 KM. Okręt osiąga maksymalną prędkość 29 węzłów oraz ekonomiczną prędkość 18 węzłów.
Służba
„Admirał Pantielejew” od 1 maja 1992 roku jest częścią Floty Oceanu Spokojnego rosyjskiej marynarki wojennej. Przed swoją podróżą na Daleki Wschód, w lipcu 1992 roku, odbył ćwiczenia manewrowe na Bałtyku z brytyjską fregatą HMS „Battleaxe”. Od 1994 roku służy w 44. Brygadzie Okrętów Przeciwpodwodnych Czerwonego Sztandaru we Władywostoku.
W dniach 23–30 sierpnia 1993 roku okręt odwiedził Qingdao w Chinach, a następnie w dniach 31 sierpnia – 4 września tego samego roku zawinął do Pusan w Korei Południowej.
6 kwietnia 2003 roku „Admirał Pantielejew” wyszedł w morze razem z okrętem „Marszał Szaposznikow”, aby wziąć udział w dużych manewrach z flotą Indii na Oceanie Indyjskim w maju.
W 2009 roku uczestniczył w operacji antypirackiej u wybrzeży Somalii, a w 2012 roku brał udział w międzynarodowych ćwiczeniach RIMPAC na Pacyfiku.
W 2016 roku okręt był nadal w służbie, posiadając numer burtowy 548.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Jurij Apalkow: Korabli WMF SSSR. Tom III. Protiwołodocznyje korabli. Czast 1. Bolszyje protiwołodocznyje i storożewyje korabli. Sankt Petersburg: Galeja Print, 2005. ISBN 5-8172-0094-5. (ros.).
Siergiej Bierieżnoj: Sowietskij WMF 1945-1995. Kriejsiera, bolszyje protiwołodocznyje korabli, esmincy (СОВЕТСКИЙ ВМФ 1945-1995. Крейсера, большие противолодочные корабли, эсминцы). 1995, seria: Morskaja Kollekcyja. nr 1/1995. (ros.).
A. Car′kow: Rossijskij Wojenno-Morskoj Fłot 2016 g. 2015, seria: Morskaja Kollekcyja. nr 12(193)/2015. (ros.).
Milan Vego: Soviet Navy Today. Londyn: Arms & Armour Press, 1986, seria: Warships Illustrated. No.6. ISBN 0-85368-763-3. (ang.).
Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli Rossii 1997–1998 g. Wyd. V. Jakuck: 1997. (ros.).