Admirał floty

Admirał floty (adm. fl., adm. floty) to stopień oficerski w Marynarce Wojennej, który odpowiada stopniowi generała broni w Wojskach Lądowych oraz Siłach Powietrznych. Podobne tytuły występują także w marynarkach innych krajów, choć ich znaczenie i pozycja w hierarchii wojskowej mogą się różnić.

Geneza

Pojęcie „admirał” pochodzi od arabskiego wyrażenia Amir el-Bahr lub Emir el-Bahr, co oznacza „pan morza” lub „dowódca morski”. Już w XII wieku Wenecjanie oraz Genueńczycy zaczęli używać tytułu admirała dla dowódców flot podczas walk. Wkrótce wprowadzono podział wśród admirałów: admirał dowodził flotą wojenną, wiceadmirał pełnił rolę zastępcy, a kontradmirał był najstarszym dowódcą okrętów zakotwiczonych. W niektórych krajach tytuł admirała floty odnosił się do stałego dowódcy całej marynarki wojennej, który pełnił swoje obowiązki również w czasie pokoju.

Dowództwa flot zaczęto określać jako admiralicje, które w niektórych krajach przetrwały do dzisiaj, będąc odpowiednikami ministerstw (jak Admiralicja Brytyjska) lub dowództw sił morskich (np. Admiralicja Federacji Rosyjskiej). Tytuły admiralskie w XIII wieku we Francji przekształciły się w stopnie wojskowe, co później miało miejsce także w innych państwach.

Wprowadzenie

W Polsce stopień admirała floty został wprowadzony 1 stycznia 2002 roku na podstawie Ustawy z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy dotyczącej organizacji i trybu pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów. Stopień ten został umiejscowiony w korpusie oficerów Marynarki Wojennej pomiędzy wiceadmirałem a admirałem, a jego odpowiednikiem w Wojskach Lądowych oraz Siłach Powietrznych jest generał broni.

Stopień admirała floty jest zaklasyfikowany do grupy uposażenia nr 19-19B. W klasyfikacji NATO przypisano mu kod OF-08.

Odpowiednikami tego stopnia w marynarkach wojennych innych państw są: