Administracja
Termin administracja (łac. administrare – być pomocnym, obsługiwać, zarządzać, ministrare – służyć) odnosi się do działań organizacyjnych realizowanych za pośrednictwem aparatu urzędniczego, które dotyczą spraw publicznych i są regulowane przez ogólne normy prawne. Może również oznaczać zarządzanie sprawami własnymi (np. gospodarstwem domowym) lub cudzymi (np. przedsiębiorstwem).
W najszerszym znaczeniu, administracja jest pojmowana jako „wszelka zorganizowana działalność dążąca do osiągnięcia określonych celów”. W tym kontekście administracja jest działalnością trwałą, celową i planowaną. Eugeniusz Ochendowski wskazuje, że można wyróżnić administrację w takich obszarach jak dom, przedsiębiorstwo, zakład pracy czy organizacja społeczna.
Jako system, administracja stanowi zbiór powiązanych i współpracujących instytucji.
Wyróżniamy administrację prywatną oraz publiczną.
Korzenie administracji, rozumianej jako zarządzanie państwem, sięgają starożytnych despotii wschodnich (takich jak Egipt i Persja), jak również innych regionów, gdzie w przeszłości istniały państwa dysponujące własnym systemem zarządzania. Wśród nich można wymienić Majów, Azteków, Tolteków, Inków w Ameryce, Chińczyków, a także Hetytów i Żydów na Bliskim Wschodzie.
Wspomniane cechy i funkcje spełniały także systemy urzędnicze w starożytnym Rzymie, Bizancjum, XII-wiecznym Królestwie Sycylii oraz w państwie krzyżackim. W średniowieczu istotną rolę w administracji odgrywał Kościół, który miał pod swoją opieką częściowo szkolnictwo, szpitale oraz przytułki.
Zobacz też
- administracja niezespolona
- administracja zespolona
- administracja publiczna
- administracja wojskowa
- historia administracji
- kameralizm
- policystyka
- zarządzanie
- zarządzanie nieruchomościami
Przypisy
Bibliografia
Wojciech Witkowski, Historia administracji na ziemiach polskich, Warszawa 2008.