Adler
Adler (niem. Orzeł) to parowóz, który został zaprojektowany i wybudowany przez George’a Stephensona oraz Roberta Stephensona w 1835 roku dla niemieckich linii kolejowych, aby obsługiwać trasę Norymberga – Furth.
Historia
Był to 118. parowóz wyprodukowany w zakładach Stephensonów. Posiadał nowatorski jak na tamte czasy układ osi 1A1 (1-1-1), znany jako Patentee. Stephenson wcześniej eksperymentował z układem 1-1-0 (tzw. Planet), jednak z powodu zbyt dużego obciążenia osi napędowej, co prowadziło do niekomfortowej jazdy, postanowił dodać drugie koło toczne za kołem napędnym oraz stojakiem kotła.
Silnik parowy, będący jego bliźniakiem, był dwucylindrowy i pracował na parze nasyconej. Umieszczony był wewnątrz ostoi, pod dymnicą, i napędzał wykorbioną oś silnikową. Woda w kotle była uzupełniana przez pompę, która działała jedynie podczas ruchu lokomotywy. Parowóz był używany do 1857 roku, po czym został rozebrany na części i sprzedany. Niemiecka fabryka Maffei wzorowała się na konstrukcji Adlera, tworząc swój pierwszy parowóz Münchner w 1841 roku.
W 1935 roku w Niemczech zbudowano działającą replikę parowozu Adler. Niestety, replika została uszkodzona w wyniku pożaru, który miał miejsce w Norymberskim Muzeum Transportu 17 października 2005 roku. Została jednak odbudowana do stanu czynnego w 2007 roku.
Przypisy
Bibliografia
Zdeněk Bauer: Stare parowozy. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1986. ISBN 83-217-2574-0. Brak numerów stron w książce.
