Adlafia bryophila
Adlafia bryophila (znana także jako Navicula bryophila) to gatunek okrzemek, który można spotkać w czystych wodach słodkich. Po raz pierwszy został opisany w Islandii. Jest to gatunek kosmopolityczny, obecny w różnorodnych siedliskach.
Morfologia
Okrywy tej okrzemki mają zwykle równoległe, rzadziej lekko wypukłe brzegi, a ich końce są lekko wydłużone i tępo zaokrąglone. Długość wynosi od 10 do 20 (25) μm, a szerokość od (2,5) 3 do 4 μm. Prążki są silnie promieniste, z ich liczbą wynoszącą od 29 do 36 w 10 μm, i gwałtownie przechodzą w konwergentne poniżej końców. W środkowej części okrywy niektóre prążki mogą być naprzemiennie skrócone w różnym stopniu. Pole środkowe jest bardzo małe, a czasami może być całkowicie nieobecne z powodu nierównomiernie skróconych prążków. Rafa jest nitkowata.
Ekologia
Gatunek ten występuje głównie w strumieniach oraz jeziorach w Europie Środkowej, natomiast w większych rzekach jest prawie nieobecny. Optymalne warunki do jego rozwoju występują w jeziorach górskich, ale można go także spotkać w wodach stojących w obszarach wyżynnych i nizinach. W niektórych miejscach może tworzyć liczne populacje. Jest wrażliwy na zanieczyszczenia organiczne, które przekraczają poziom słabej β-mezosaprobii, jednak jest bardzo tolerancyjny w kwestii mineralizacji.
W polskim wskaźniku okrzemkowym, który służy do oceny stanu ekologicznego rzek (IO), przypisano mu wartość wskaźnika trofii równą 1,3 oraz wskaźnika saprobii 1,1, co potwierdza jego preferencje do wód stosunkowo czystych. Jest to gatunek referencyjny dla rzek o podłożu węglanowym i krzemianowym.
Gatunki podobne
Gatunkiem o podobnym wyglądzie jest Adlafia suchlandtii, która cechuje się co najwyżej lekko wydłużonymi końcami, nieco węższymi okrywami oraz rzadziej ustawionymi prążkami (26–28 w 10 μm). Rzadziej spotykaną jest Adlafia aquaeductae (Krasske) Lange-Bertalot, która jest większa (długość 20–26 μm, szerokość 4–4,5 μm) i ma większe, poprzecznie rozszerzone pole środkowe.