Adiunctio – Definicja i Zastosowanie
Adiunctio (z łaciny oznaczające „przyłączenie”) to figura retoryczna, która polega na dołączeniu do głównego elementu syntaktycznego kilku innych jednorodnych elementów syntaktycznych. Przykładem może być przypisanie kilku orzeczeń do jednego podmiotu lub zamieszczenie kilku zdań podrzędnych w ramach jednego zdania nadrzędnego. W odróżnieniu od figury retorycznej disiunctio, w przypadku adiunctio element łączący nie jest powtarzany.