Aditi Pant
Aditi Pant (urodzona 6 lipca 1943 roku w Nagpurze) to indyjska oceanografka, która jako pierwsza kobieta z Indii odwiedziła Antarktykę. Wraz z geolożką Sudiptą Senguptą uczestniczyła w wyprawie w 1984 roku w ramach Indian Antarctic Program. Pracowała w ważnych instytucjach, takich jak National Institute of Oceanography, National Chemical Laboratory, Uniwersytet w Pune oraz Maharashtra Academy of Sciences.
Życiorys
Aditi Pant pochodzi z rodziny mówiącej w języku marathi i należącej do kasty Deśastha. Jej ojciec, Appasaheb Pant, był dyplomatą, który przez 40 lat pełnił funkcję ambasadora w różnych krajach Europy i Afryki. Matka Aditi, Nalini Devi, pracowała jako lekarka i była członkinią Royal College of Surgeons. Od najmłodszych lat Aditi interesowała się naukami przyrodniczymi, co było efektem bliskiego kontaktu z naturą, który zapewnili jej rodzice poprzez codzienne rozmowy oraz aktywności na świeżym powietrzu. Ukończyła studia licencjackie (Bachelor of Science) na Uniwersytecie w Pune. Inspiracją do wyboru kariery oceanografki była dla niej książka The Open Sea autorstwa Alistera Hardy’ego. Otrzymała stypendium od rządu USA na studia magisterskie (Master of Science) w zakresie Marine Sciences na Uniwersytecie Hawajskim, gdzie jej badania koncentrowały się na fotosyntezie planktonu. Pracę dyplomową poświęciła badaniu wpływu intensywności światła tropikalnego na fotosyntezę naturalnych skupisk planktonu oraz analizie przepływu węgla z fitoplanktonu do bakterii. Problemy podczas badań na otwartym morzu skłoniły ją do zmiany kierunku, a z pomocą swojego mentora, dr. M. S. Doty, skupiła się na badaniach pojedynczej bakterii. Następnie rozpoczęła studia doktoranckie z zakresu fizjologii alg morskich na Westfield College London University, gdzie otrzymała nagrodę SERC oraz stypendium na badania.
Kiedy zbliżała się do zakończenia doktoratu, Aditi zidentyfikowała kilka laboratoriów, w których chciała pracować. W międzyczasie poznała profesora N. Kesava Panikkara, doświadczonego badacza z Cognitive Science Research Initiative, który był dyrektorem National Institute of Oceanography w Goa. W latach 1973–1976 współpracowała z NIO, prowadząc badania plaż. Uczestniczyła w zabezpieczeniu zachodniego brzegu Indii od Veravalu do Komorynu oraz zatoki Mannar. W NIO Pant pracowała nad dziesięcioletnim programem badawczym dotyczącym Oceanu Południowego, obejmującym naturalne sposoby życia, materiałoznawstwo i inne nauki przyrodnicze. W 1990 roku przeniosła się do National Chemical Laboratory w Pune, gdzie przez następne 15 lat badała enzymologię organizmów tolerujących wysokie stężenia soli w łańcuchu pokarmowym. Po zakończeniu badań Pant nie zdecydowała się na przyjęcie etatu habilitowanej naukowczyni i powróciła do Indii, aby dołączyć do NIO w Goa.
Od grudnia 1983 do marca 1984 roku Aditi Pant uczestniczyła w wyprawie do Antarktyki, która była trzecią w serii ekspedycji zorganizowanych przez ówczesną premier Indii, Indirę Gandhi. Podpisanie przez Indie Układu Antarktycznego w 1981 roku umożliwiło rozpoczęcie działalności Indian Antarctic Program, który podlegał National Centre for Antarctic and Ocean Research. Aditi Pant i geolożka Sudipta Sengupta były pierwszymi kobietami z Indii, które odwiedziły Antarktykę. Celem wyprawy było zebranie danych dotyczących fizyki, chemii i biologii łańcucha pokarmowego w Oceanie Południowym, podczas której Pant spędziła cztery miesiące, dokonując istotnych odkryć. W trakcie ekspedycji zespół zbudował Dakshin Gangotri, pierwszą indyjską stację naukowo-badawczą na Antarktydzie, oddaloną o 2500 km od bieguna południowego.
Pant wzięła również udział w piątej wyprawie do Antarktyki w 1984 roku, prowadząc badania z zakresu oceanografii i geologii.
W latach 2003–2007 była profesorką emerytowaną na Wydziale Botaniki Uniwersytetu w Pune.
Osiągnięcia
Aditi Pant posiada pięć patentów oraz 67 publikacji w międzynarodowych czasopismach. Została odznaczona przez rząd Indii Antarctic Award za swój wkład w Indian Antarctic Program, wspólnie z Sudiptą Senguptą, Jayą Naithani oraz Kanwal Vilku. Otrzymała także nagrodę SERC oraz stypendia na badania w swojej dziedzinie.
Jest członkinią Maharashtra Society for the Cultivation of Science, General Body of Maharashtra Association for the Cultivation of Science, Biofuel Committee, Department of Biotechnology w CGO Complex w Nowym Delhi oraz Maharashtra Academy of Science.