Adiatoryks

Adiatoryks (celt. Adiatorix, gr. Ἀδιατόριξ Adiatórix) (zm. 30 p.n.e.) był arcykapłanem oraz tyranem Heraklei Pontyjskiej. Od około 36 p.n.e. do momentu swojej śmierci pełnił również funkcję tetrarchy Tektosagów. Był synem Domnilausa, galackiego tetrarchy Tektosagów.

W liście do rodziny (Epistulae ad Familiares II, 12) Cyceron wskazał, że Adiatoryks sprawował urząd arcykapłana w roku 50 p.n.e., prawdopodobnie w świątynnym państwie w Pesynuncie. Z tego powodu można przypuszczać, że był zwolennikiem Dejotara, króla Galacji, którego wpływ na niego jest powszechnie uznawany przez badaczy. Adiatoryks, wspólnie z Dejotarem, należał do stronnictwa rzymskiego triumwira Marka Antoniusza, który powierzył mu władzę nad Herakleą Pontyjską oraz być może nad innym terytorium, najpewniej ojcowską tetrarchią Tektosagów. Wkrótce przed bitwą pod Akcjum w 31 p.n.e., Adiatoryks miał przeprowadzić masakrę wszystkich Rzymian w Heraklei. Po tej bitwie został pojmany i wprowadzony jako więzień na triumf Oktawiana, który rozkazał jego zgładzenie wraz z młodszym synem, z powodu odpowiedzialności za masakrę Rzymian. Jego starszy syn Dyteutos został później mianowany władcą oraz arcykapłanem bogini (Enyo-Ma) w Komanie po śmierci Kleona z Gordiukome.

Bibliografia

Sartre M., Wschód rzymski. Prowincje i społeczeństwa prowincjonalne we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego w okresie od Augusta do Sewerów (31 r. p.n.e.-235 r. n.e.), tłum. S. Rościcki, Ossolineum, Wrocław 1997, s. 18, ISBN 83-04-04386-6.
Syme R., Anatolica: studies in Strabo, ed. A. R. Birley, Oxford University Press 2003, s. 130-132, ISBN 0-19-814943-3.