Adeodat I

Adeodat I (znany również jako Deusdedit, Adeodatus; urodził się w Rzymie, zmarł 8 listopada 618 w tym samym mieście) był świętym Kościoła katolickiego oraz 68. papieżem, pełniącym swoją posługę od 19 października 615 do 8 listopada 618.

Życiorys

Urodził się w Rzymie jako syn subdiakona Stefana. Był pierwszym księdzem wybranym na Stolicę Piotrową od czasów Jana II. W momencie wyboru miał za sobą 40 lat pracy kapłańskiej.

W trakcie jego pontyfikatu po raz pierwszy zaczęto stosować pieczęć ołowianą na bullach oraz dekretach papieskich; zachowała się jedna bulla z tego okresu. Wprowadził nabożeństwo wieczorne dla kleru (nieszpory) oraz wyświęcił 14 nowych księży, co było pierwszym takim wydarzeniem od czasów Grzegorza I. Dbał o dyscyplinę wśród duchowieństwa i ograniczył przywileje rzymskich benedyktynów. Umożliwił wszystkim księżom odprawianie dwóch mszy dziennie. W jego czasie Rzym zmagał się z epidemią świerzbu, wybuchł bunt żołnierzy bizantyńskich, a miasto nawiedziło silne trzęsienie ziemi. W trudnym okresie wojny z Longobardami oraz wynikającym z niej chaosem na Półwyspie Apenińskim pozostał wiernym sojusznikiem cesarza bizantyńskiego Herakliusza, chociaż poparł również władcę Rawenny, egzarchę Eleuteriusza.

Był tak ceniony przez wiernych, że długo opłakiwano jego śmierć, a nowego papieża wybrano dopiero po ponad 13 miesiącach.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 8 listopada.