Adenium arabskie

Adenium arabskie, znane również jako adenium opasłe (Adenium obesum (Forssk.) Roem. & Schult.), popularnie określane jako róża pustyni, to gatunek rośliny należący do rodziny toinowatych (Apocynaceae). Występuje dziko w centralnej i północno-wschodniej Afryce oraz na Półwyspie Arabskim.

Morfologia i biologia

Jest to wiecznie zielony krzew o zgrubiałej łodydze, klasyfikowany jako sukulent. W swoim naturalnym środowisku może osiągać wysokość do 3 m, natomiast w warunkach domowych jest znacznie niższy. Liście rośliny są ciemnozielone, mięsiste i mają długość od 7 do 10 cm. Dolne liście na łodydze z czasem opadają, zwłaszcza zimą, pozostawiając jedynie liście na wierzchołkach pędów. Kwiaty są jasnoczerwone, zebrane w grona, mają kształt promienisty i trąbkowaty, osiągając długość od 4 do 5 cm. Owoce tej rośliny są suche i niepękające.

Sok mleczny adenium jest silnie trujący i może powodować podrażnienia skóry.

Zastosowanie

W strefach o klimacie umiarkowanym adenium uprawiane jest jako roślina doniczkowa. Jego walory ozdobne to efektowny pokrój oraz kwiaty w kolorach biało-różowych, purpurowych czy fioletowych. Istnieją również kultywary o kwiatach białych.

Uprawa

Roślina najlepiej rozwija się w pełnym słońcu, natomiast zimą powinna być umieszczona w ciemnym i chłodnym miejscu. Latem może przebywać na zewnątrz, w słonecznym, ale osłoniętym od wiatru miejscu. W okresie od kwietnia do października wymaga regularnego podlewania, natomiast zimą należy je ograniczyć. Adenium może być narażone na ataki przędziorków i wełnowców.