Ademar z Chabannes
Ademar z Chabannes (urodzony około 988, zmarł w 1034 roku w Jerozolimie) był francuskim mnichiem oraz dziejopisem. Od 1010 roku był członkiem klasztoru St-Cybard w Angoulême.
Znany jest głównie jako autor Kroniki, która powstawała etapami w latach 1025–1029. Jego głównym celem twórczym było uzasadnienie apostolstwa św. Martiala (zmarł w III wieku). Ademar starał się znaleźć argumenty, które pozwoliłyby uznać go za równego Apostołom, co skłoniło go do stworzenia kilku fałszywych informacji.
W księdze III, rozdziale 31, znajdują się cenne zapiski dotyczące najstarszych dziejów Polski, w tym o Bolesławie Chrobrym oraz św. Brunonie z Kwerfurtu. Z informacji Ademara wynika, że po zakończeniu Zjazdu Gnieźnieńskiego, Bolesław towarzyszył Ottonowi III w drodze powrotnej z Gniezna do Akwizgranu, gdzie polski władca miał otrzymać złoty tron Karola Wielkiego. Grób Karola Wielkiego został otwarty przez Ottona III w tym samym czasie. Do niedawna fragment tej części tekstu Kroniki był uważany przez większość historyków za późniejszy, XII-wieczny dodatek nieznanego redaktora. Jednak odkrycie rękopisu, będącego autografem Ademara i zawierającego fragmenty jego ostatecznej redakcji Kroniki, potwierdziło jej autentyczność.
Literatura
Podstawowe wydanie tekstu: Ademari Cabannensis Chronicon, red. Pascale Bourgain, Brepols Publishers, Turnhout 1999.
- Lednickie podanie o tronie monarszym i jego historyczne korzenie
- „Wielkie sekrety dzieł sztuki”: czy złoty tron Karola Wielkiego jest gdzieś ukryty w Polsce?
- Dariusz Andrzej Sikorski, Kronika Ademara z Chabannes – odzyskane źródło dla najstarszych dziejów Polski, Studia Źródłoznawcze, 40, 2002, s. 215-220
- Bolesław Chrobry i Karol Wielki – legitymizacja między kultem a imitacją