Adelfofagia
Adelfofagia (łac. adelphophagia) to specyficzny typ kanibalizmu, polegający na odżywianiu się zarodkami lub osobnikami z tego samego miotu, a także z innych miotów tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku. Zjawisko to obejmuje również zjadanie młodszych osobników przez starsze, a także sytuacje, w których samiec jest spożywany przez samicę podczas lub po kopulacji.
Fenomen ten obserwuje się m.in. u niektórych płazów (takich jak aksolotl oraz płazy z rodziny salamandrowatych), zarodków ryb chrzęstnoszkieletowych oraz u niektórych stawonogów, w tym gąsienic niektórych sówkowatych. Adelfofagia może wystąpić już w jajowodach ciężarnej samicy, gdy larwy są przetrzymywane w niekorzystnych warunkach przed narodzinami, co ma miejsce np. u salamandry plamistej.
Fenomen adelfofagii można również zauważyć u złotooka, który posiada specjalne przystosowania mające na celu przeciwdziałanie temu zjawisku oraz ochronę najmłodszych stadiów rozwojowych. Złotooki składają swoje jaja, zazwyczaj około 30 w jednym zniesieniu, na trzoneczkach o długości 10-20 milimetrów. Dzięki tej metodzie jaja są lepiej chronione, a larwy są odseparowane od siebie, co zwiększa ich szanse na przeżycie, ponieważ po zejściu na liść unikają kontaktu i mogą oddalić się w poszukiwaniu mszyc.
Przypisy
Bibliografia
Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0464-2. Brak numerów stron w książce
Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X. Brak numerów stron w książce