Adelfo Magallanes

Adelfo Magallanes Campos

Adelfo Magallanes Campos (urodzony 29 sierpnia 1913 w San Luis de Cañete, zmarł 15 czerwca 1988 w Limie) był peruwiańskim piłkarzem, znanym pod przydomkiem El Bólido, który grał na pozycji napastnika. Po zakończeniu kariery sportowej zajął się trenowaniem.

Życiorys

Magallanes rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w 1928 roku, dołączając do klubu Alianza Lima. W 1930 roku zadebiutował w pierwszej drużynie tego klubu, któremu pozostał wierny przez całą swoją karierę. Wraz z zespołem zdobył trzy tytuły mistrza Peru z rzędu w latach 1931, 1932 i 1933.

W 1936 roku uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich, gdzie rozegrał dwa mecze – przeciwko Finlandii i Austrii. Drużyna Peru, która dobrze sobie radziła, dotarła do półfinału, jednak po anulowaniu wyniku meczu z Austrią przez komisję regulaminową, Peruwiańczycy, protestując, wycofali się z turnieju.

W 1937 roku Magallanes wziął udział w nieudanym turnieju Copa América, gdzie Peru zajęło ostatnie, szóste miejsce. Zagrał w czterech meczach – przeciwko Brazylii (gdzie został zastąpiony przez Jorge Alcalde), Urugwajowi (zdobijając bramkę), Chile (gdzie wszedł na boisko za Teodoro Fernándeza), oraz Paragwajowi (gdzie zmienił Pedro Ibáñeza).

W 1938 roku zdobył złoty medal na Igrzyskach Boliwaryjskich z reprezentacją Peru. Jako zawodnik klubu Alianza wziął udział w turnieju Copa América w 1939 roku, gdzie Peru zdobyło mistrzostwo Ameryki Południowej. Magallanes wystąpił w dwóch meczach – przeciwko Ekwadorowi (gdzie zastąpił go Teodoro Alcalde) oraz Paragwajowi (gdzie wszedł na boisko za Teodoro Alcalde).

Dwa lata później brał udział w Copa América 1941, gdzie Peru zajęło czwarte miejsce. Magallanes zagrał w czterech meczach – z Chile, Argentyną (gdzie wszedł na boisko za Leopoldo Quiñóneza), Ekwadorem i Urugwajem.

W kolejnej edycji Copa América w 1942 roku, Peru zakończyło rywalizację na piątej pozycji. Magallanes rozegrał wszystkie sześć meczów – z Paragwajem (zdobywając bramkę), Brazylią, Argentyną, Ekwadorem, Urugwajem (gdzie zastąpił Teodoro Fernándeza) oraz Chile.

Karierę piłkarską zakończył w 1945 roku, po rozegraniu 144 meczów i zdobyciu 32 bramek w barwach Alianza. W reprezentacji Peru, w latach 1936–1942, wystąpił 22 razy, zdobywając 4 bramki. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych piłkarzy w historii peruwiańskiego futbolu.

Po zakończeniu kariery sportowej Magallanes został trenerem. W latach 1946–1948 oraz 1954–1956 prowadził pierwszą drużynę klubu Alianza Lima, zdobywając z nią trzy tytuły mistrza Peru w latach 1948, 1954 i 1955. Trenował również w Kolumbii, gdzie w 1949 roku z drużyną Deportivo Cali zdobył wicemistrzostwo, a w 1951 roku pracował w klubie América Cali.

Zmarł 15 czerwca 1988 roku w Limie.