Adelbert-von-Chamisso-Preis

Adelbert-von-Chamisso-Preis

Adelbert-von-Chamisso-Preis to nagroda literacka przyznawana przez Fundację Roberta Boscha, która istniała w latach 1985-2017. Do roku 2005 nagroda ta była przyznawana we współpracy z Bawarską Akademią Sztuk Pięknych, a od 2006 roku była przyznawana wyłącznie przez Fundację Roberta Boscha. Celem nagrody było uhonorowanie niemieckojęzycznych dzieł autorów, którzy nie mieli niemieckiego pochodzenia, co odnosiło się także do samego Adelberta von Chamisso. Wysokość nagrody głównej wynosiła 15 000 euro w 2017 roku.

Oprócz głównej nagrody, przyznawano także dwie nagrody specjalne, które obejmowały również teksty nieopublikowane; każda z nich była dotowana kwotą 7000 euro.

Od 1997 roku Fundacja w nieregularnych odstępach przyznawała honorowe odznaczenie im. Adelberta von Chamisso osobom, które poprzez swoje działania wnosiły znaczący wkład w kontekst nagrody.

Ogłoszenie nowych laureatów miało miejsce co roku podczas Targów Książki we Frankfurcie. Uroczystość wręczenia nagród odbywała się w Monachium w lutym lub marcu (od 2005 roku w Rezydencji w Kościele Dworskim Wszystkich Świętych, a w latach 1985-2004 w Sali Balowej Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych). Od 2009 roku lista laureatów była publikowana w magazynie „Chamisso”.

Termin Literatura Chamisso (możliwe, że również jako neologizm) oddziela się od tzw. literatury gastarbeiterów, co zostało ogłoszone podczas wręczenia nagród w 2007 roku.

Po 33 latach, nagroda im. Adelberta von Chamisso została ostatni raz przyznana w marcu 2017 roku, co było zgodne z założeniem projektu Fundacji Roberta Boscha.

Laureaci

  • 1985 – Aras Ören; Rafik Schami (NS – nagroda specjalna)
  • 1986 – Ota Filip
  • 1987 – Franco Biondi i Carmine Gino Chiellino
  • 1988 – Elazar Benyoëtz; Zafer Şenocak (NS)
  • 1989 – Yüksel Pazarkaya; Zehra Çırak (NS)
  • 1990 – Cyrus Atabay; Alev Tekinay (NS)
  • 1991 – Libuše Moníková; SAID (NS)
  • 1992 – Adel Karasholi i Galsan Tschinag
  • 1993 – Rafik Schami; İsmet Elçi (NS)
  • 1994 – Dante Andrea Franzetti; Dragica Rajcić (NS)
  • 1995 – György Dalos; László Csiba (NS)
  • 1996 – Yōko Tawada; Marijan Nakić (NS)
  • 1997 – Güney Dal i José F. A. Oliver; Jiří Gruša (odznaczenie finansowe)
  • 1998 – Natascha Wodin; Abdellatif Belfellah (NS)
  • 1999 – Emine Sevgi Özdamar; Selim Özdoğan (NS)
  • 2000 – Ilija Marinow Trojanow; Terézia Mora i Aglaja Veteranyi (NS)
  • 2001 – Zehra Çırak; Radek Knapp i Vladimir Vertlib (NS); Imre Kertész (odznaczenie honorowe)
  • 2002 – SAID; Francesco Micieli i Catalin Dorian Florescu (NS); Harald Weinrich (odznaczenie honorowe)
  • 2003 – Ilma Rakusa; Hussain al-Mozany i Marica Bodrožić (NS)
  • 2004 – Asfa-Wossen Asserate i Zsuzsa Bánk; Yadé Kara (NS)
  • 2005 – Feridun Zaimoglu; Dimitré Dinev (NS)
  • 2006 – Zsuzsanna Gahse; Sudabeh Mohafez i Eleonora Hummel (NS)
  • 2007 – Magdalena Sadlon; Que Du Luu i Luo Lingyuan (NS)
  • 2008 – Saša Stanišić; Michael Stavarič i Léda Forgó (NS)
  • 2009 – Artur Becker; María Cecilia Barbetta i Tzveta Sofronieva (NS)
  • 2010 – Terézia Mora; Abbas Khider i Nino Haratischwili (NS)
  • 2011 – Jean Krier; Olga Martynova i Nicol Ljubić (NS)
  • 2012 – Michael Stavarič; Akos Doma i Ilir Ferra (NS)
  • 2013 – Marjana Gaponenko; Matthias Nawrat i Anila Wilms (NS)
  • 2014 – Ann Cotten; Dana Ranga i Nellja Veremej (NS)
  • 2015 – Sherko Fatah; Olga Grjasnowa i Martin Kordic (NS)
  • 2016 – Esther Kinsky i Uljana Wolf
  • 2017 – Abbas Khider; Barbi Marković i Senthuran Varatharajah (NS)

Przypisy

Bibliografia

Heinz Friedrich (Hrsg.): Chamissos Enkel. Zur Literatur von Ausländern in Deutschland. dtv, München 1986, ISBN 3-423-10533-X.

Dietrich Krusche (Hrsg.): Der gefundene Schatten. Chamisso-Reden 1985 bis 1993, München 1993. ISBN 978-3-927743-12-0.

Robert Bosch Stiftung (Hrsg.): Viele Kulturen eine Sprache. Adelbert-von-Chamisso-Preisträgerinnen und Preisträger 1985–2007. Stuttgart 2007.