Adelantado
Adelantado to forma gubernatury wojskowej w hiszpańskich koloniach w czasach konkwisty, trwającej w XVI i XVII wieku. Osoby pełniące te funkcje, znane jako konkwistadorzy, zazwyczaj otrzymywały szerokie uprawnienia do eksploatacji danego terytorium w zamian za jego zbadanie, podbicie oraz spacyfikowanie w imieniu Korony Hiszpańskiej. Nazwa wywodzi się od hiszpańskiego terminu por adelantado, co oznacza „posuwać się naprzód” lub „iść na czele”. Choć termin ten pojawia się w kilku dokumentach z XI wieku dotyczących Kastylii i Nawarry, nie zawierają one szczegółowych informacji na temat obowiązków związanych z urzędem adelantada. Najwcześniejsze znane mianowanie na to stanowisko miało miejsce w roku 1253, podczas rekonkwisty terytorium znanego jako „La Frontera” (Andaluzja).
Adelantados reprezentowali królów Kastylii, a od czasów panowania Ferdynanda III aż do XVII wieku sprawowali władzę administracyjną w powierzonych im prowincjach. Pedro Menéndez de Avilés, który był Adelantado de Las Indias za panowania Filipa II, uznawany jest za jednego z najzdolniejszych i najbardziej znanych urzędników tego rodzaju. Alonso Fernández de Lugo pełnił rolę adelantado na Wyspach Kanaryjskich pod koniec XV wieku. Kolejną znaną postacią z tym tytułem był Bartolomeo Kolumb, brat Krzysztofa Kolumba, który zarządzał Hispaniolą podczas nieobecności swojego brata.
Zobacz też
Wicekról