Adela z Szampanii

Adela z Szampanii, znana również jako fr. Adèle, Alix lub Alice de Champagne (ur. około 1140, zm. 4 czerwca 1206 w Paryżu), była córką Tybalda II Wielkiego, hrabiego Szampanii i Blois, oraz Matyldy, córki Engelberta II z Karyntii. Pełniła funkcję królowej Francji jako trzecia żona króla Ludwika VII.

Małżeństwo i dzieci

Adela poślubiła Ludwika VII, wdowca po Konstancji Kastylijskiej, 13 listopada 1160 roku. Dzień przed tym wydarzeniem miała miejsce ich „sekretny” ślub. Z tego związku przyszło na świat dwoje dzieci:

Filip II August, znany jako Dieudonné (ur. 21 sierpnia 1165, zm. 14 lipca 1223), był jedynym męskim potomkiem Ludwika VII, a później został królem Francji.
Agnieszka Francuska (około 1171 – po 1207), która została cesarzową bizantyjską jako żona Aleksego II Komnena, a później Andronika I.

Aktywność polityczna

Adela była znaczącą postacią na arenie politycznej, współpracując ze swoimi braćmi: Henrykiem I, hrabią Szampanii, Tybaldem V, hrabią Blois, oraz Wilhelmem, który w 1176 roku został arcybiskupem Reims. Jej pozycja była na tyle stabilna, że w 1164 roku Henryk i Tybald zostali zięciami króla Francji, żeniąc się z córkami Ludwika VII z jego pierwszego małżeństwa z Eleonorą Akwitańską, a Wilhelm otrzymał biskupstwo Chartres.

Relacje z synem i polityka

Adela i jej bracia zaczęli odczuwać zagrożenie, gdy jej 15-letni syn Filip August, koronowany na króla Francji w 1179 roku, postanowił uwolnić się spod wpływu matki i wujów. Poślubił Izabelę z Hainaut, siostrzenicę hrabiego Flandrii, Filipa Alzackiego. Hrabstwo Artois, które wniesiono w posagu, oraz podpisanie traktatu z Henrykiem Plantagenetem wzmocniły pozycję młodego króla w stosunku do domów Flandrii i Szampanii. Osłabienie ich wpływów na dworze nie spodobało się ani Adeli, ani Filipowi Alzackiemu. W odpowiedzi Adela zawiązała sojusz z Filipem Alzackim i Hugonem Burgundzkim, starając się również wciągnąć cesarza Fryderyka Barbarossę do swojego sojuszu. Jednak po wybuchu walk w 1181 roku, Adela pogodziła się z synem i wspierała go, gdy ten w 1184 roku próbował rozwieść się z Izabelą.

Regentka Francji

Gdy Filip August wyruszał na krucjatę w 1190 roku, mianował Adelę regentką Francji. Po jego powrocie w 1192 roku została odsunięta od władzy i skoncentrowała się na fundowaniu opactw.