Adaptacja główki
Adaptacja główki to termin związany z położnictwem, który odnosi się do procesu, w którym przodująca główka płodu dostosowuje się do przejścia przez kanał rodny kobiety podczas porodu. Proces ten jest możliwy dzięki przesuwaniu się kości czaszki w miejscach, gdzie szwy jeszcze się nie zrosły, oraz dzięki odkształceniu się miękkich w tym okresie kości czaszki.
W trakcie tego procesu zachodzi zmiana kształtu główki płodu z kulistego na walcowaty, co odpowiada wydłużeniu w osi miednicy małej. W wyniku adaptacji główki czaszka płodu przyjmuje różne charakterystyczne kształty, które zależą od jego ułożenia. Po porodzie odkształcona czaszka dziecka zazwyczaj powraca do swojego prawidłowego kształtu. Niemniej jednak, po ułożeniach czołowych i wierzchołkowych mogą wystąpić trwałe odkształcenia czaszki, które mogą być widoczne nawet w dorosłym życiu. Nie mają one jednak negatywnego wpływu na rozwój intelektualny, a jedynie stanowią kwestię estetyki.
Zobacz też
- położenie płodu
- ustawienie płodu
Bibliografia
Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I: A–G. Warszawa: PWN, 1988, s. 12. ISBN 83-01-08835-4.
Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 17. ISBN 83-89242-01-X.