Adampol
Adampol to historyczna wieś, która od 1954 roku stała się częścią miasta Świdnik, znajdującego się w centralno-zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie świdnickim, w gminie miejskiej Świdnik.
Historia
Historia Świdnika jest ściśle związana z trzema pobliskimi wsiami: Adampolem, Świdnikiem i Krępce-Kolonią. Adampol jest najstarszą częścią współczesnego miasta i istniał jeszcze przed powstaniem Świdnika, także przed II wojną światową. Miejscowość ta była popularnym letniskiem i uzdrowiskiem dla mieszkańców Lublina, charakteryzującym się licznymi drewnianymi domkami z początku XX wieku, które nawiązywały do architektury górskich uzdrowisk. W latach 50., 60. i 70. XX wieku Adampol zaczął być intensywnie zabudowywany.
Od 1867 roku Adampol znajdował się w gminie Mełgiew w powiecie lubelskim. W okresie międzywojennym miejscowość wchodziła w skład województwa lubelskiego. 1 września 1933 roku utworzono gromadę Krępiec Kolonia w granicach gminy Mełgiew.
W czasie II wojny światowej Adampol został włączony do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt lubelski), pozostając w gminie Mełgiew. W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 404. Po zakończeniu II wojny światowej Adampol stał się częścią powiatu lubelskiego w województwie lubelskim jako jedna z 26 gromad gminy Mełgiew.
W związku z reorganizacją administracyjną, jesienią 1954 roku Adampol został 5 października włączony do nowo utworzonej gromady Adampol, z siedzibą GRN w Adampolu, jako jedna z 8759 gromad w Polsce. W skład tej jednostki weszły tereny dotychczasowych gromad Adampol i Krępiec kol., a także części obszarów gromad Krępiec, Krępiec Nowy, Franciszków i Kazimierówka z likwidowanej gminy Mełgiew, oraz niektóre obszary gromad Świdnik Duży, Świdnik Mały kol. i Biskupie wieś z likwidowanej gminy Wólka. 13 listopada 1954 roku gromada Adampol została zniesiona w wyniku nadania jej statusu miasta i przekształcenia w miasto Świdnik, stając się częścią tej miejskiej jednostki. Ostateczna nazwa miasta została przyjęta po wojnie od wsi Świdnik, która znajdowała się najbliżej Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego.
Budynki i zabytki
Świdnik, jako młode miasto zaplanowane od podstaw, nie posiada zabytków; wszystkie znajdują się na terenie Adampola. Do najważniejszych z nich należą:
- zespół starego dworca kolejowego Świdnik (tzw. „stara stacja”) z lat 1905–1914, obecnie nieczynny i zaadaptowany na mieszkanie. W skład zespołu wchodzi dworzec oraz dom zawiadowcy, wykonane z czerwonej szamotowej cegły.
- drewniana willa „Bożenna” z 1910 roku, znajdująca się przy ul. Wojska Polskiego 36.
- drewniana willa „Grażyna” z lat 1915–1917, usytuowana przy ul. Kruczkowskiego 40.
- szereg innych drewnianych domów.
W Adampolu znajduje się posterunek odgałęźny o nazwie Adampol, położony pomiędzy Lublinem a Świdnikiem, który umożliwia zjazd z głównej linii kolejowej w kierunku stacji rozrządowej Lublin Tatary. Tutaj kończy się także nieczynna łącznica z Zadębia, która do 1995 roku była dwutorowa, obecnie jest jednotorowa. Przez posterunek Adampol biegnie również bocznica z Tatar do Faelbudu. Ruch pociągów obsługiwany jest z nastawni „Al”, wyposażonej w urządzenia przekaźnikowe o sygnalizacji świetlnej. W okolicy posterunku znajduje się także strażnica przejazdowa, która obsługuje rogatki na przejeździe.