Adamowicze
Adamowicze (biał. Адамавічы) to wieś znajdująca się na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim.
Historia
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1559 roku, kiedy to w dokumentach dotyczących pomiaru włócznego wymieniono wieś Duże Adamowicze. Miejscowość ta była królewską własnością w ekonomii grodzieńskiej i przynależała do parafii w Grodnie. W niedalekiej okolicy istniała także wieś Małe Adamowicze, która znajdowała się w obrębie majątku zamkowego. W 1560 roku w Wielkich Adamowiczach istniało jedynie pięć zagród, których właścicielami byli: Stanisław Adamowicz, Miśko Adamowicz, Paweł Narkowicz, Ermak, Miśko i Janko Panasowicz oraz Bogdan Naumowicz. W XIX wieku obie wsie połączyły się, tworząc jedną miejscowość o nazwie Adamowicze, która wchodziła w skład wójtostwa w Łabnie, w powiecie augustowskim. W 1855 roku w Adamowiczach zbudowano Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1880 roku wieś miała 295 mieszkańców i 37 gospodarstw.
Do 1939 roku Adamowicze były częścią gminy Łabno w powiecie augustowskim. W czasie okupacji (Bezirk Bialystok) funkcjonowała gmina Adamowicze.
Na lokalnym cmentarzu znajduje się grób nieznanego żołnierza Wojska Polskiego, który zginął z rąk Sowietów we wrześniu 1939 roku.
Przypisy
Bibliografia
Adamowicze (rejon grodzieński), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 22.