Adamit (kibuc)

Adamit

Adamit (hebr. אדמית; ang. Adamit) to kibuc usytuowany w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Dystrykcie Północnym Izraela. Należy do Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc znajduje się na wysokości 453 metrów n.p.m. w górzystym terenie północno-zachodniej części Górnej Galilei. Zajmuje południowy skraj stromej skarpy płaskowyżu Wyżyny Adamit (około 460 m n.p.m.). Na południu rozciąga się głębokie wadi strumienia Becet (spadek terenu wynosi ponad 200 metrów), natomiast po zachodniej i północnej stronie znajduje się wadi strumienia Namer (spadek terenu około 100 metrów). Oba strumienie łączą się i kierują na zachód między wzgórzami Zachodniej Galilei na równinę przybrzeżną Izraela. Teren wznosi się w kierunku północno-wschodnim, a okoliczne góry są głównie zalesione. W odległości około 600 metrów na północnym zachodzie przebiega granica Libanu. W sąsiedztwie Adamit znajdują się miejscowości: Szelomi, kibuce Elon i Chanita, moszaw Ja’ara oraz arabska wieś Aramisza. Na wschód od kibucu leży baza wojskowa Szomera, a przy granicy libańskiej znajdują się posterunki Sigint i Adamit. Po stronie libańskiej znajdują się wioski Alma asz-Szab, Butajszijja i Zahajra.

Podział administracyjny

Adamit jest częścią Samorządu Regionu Matte Aszer, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

W kibucu zamieszkują wyłącznie Żydzi, a jego populacja ma charakter świecki.

Historia

W przeszłości w okolicy istniała arabska wieś Chirbat Iribbin (około 1 km na wschód). W trakcie wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku, w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. W październiku 1948 roku, podczas I wojny izraelsko-arabskiej, Izraelczycy przeprowadzili operację Hiram, w wyniku której 31 października 1948 roku zajęto wieś. Mieszkańcy zostali wysiedleni (uciekli do sąsiedniego Libanu), a ich domy zostały zniszczone. Po wojnie w regionie istniały nieuznawane przez izraelskie władze beduińskie koczowiska al-Nawaqir, Arab al-Aramsza, Dżordeikh i Kirbat Idmit. Dopiero w latach 80. XX wieku wprowadzona polityka przymusowego osiedlania Beduinów spowodowała, że koczowiska przekształcono w wieś Aramisza.

W sierpniu 1958 roku, w pobliżu granicy z Libanem, utworzono żydowską osadę Adamit. Początkowo była to paramilitarna wieś rolnicza, która wchodziła w skład programu Nachal. Program ten łączył służbę wojskową w Siłach Obronnych Izraela z pracą rolniczą. Osadę założyli członkowie młodzieżowej organizacji syjonistycznej Ha-Szomer Ha-Cair z Francji. Jednak z powodu trudności ekonomicznych, w 1967 roku osada została opuszczona. W 1969 roku opiekę nad zabudowaniami przejął Ha-Kibuc Ha-Arci. Na zasadzie wolontariatu, członkowie ruchu przyjeżdżali tutaj na rok, by pracować przy uprawach rolniczych. W 1971 roku kibuc został odbudowany, a jego mieszkańcami zostali imigranci z Wielkiej Brytanii, Kanady i Stanów Zjednoczonych, którzy wcześniej przeszli szkolenie w kibucu Miszmar ha-Emek. W latach 80. XX wieku kibuc znalazł się w poważnym kryzysie gospodarczym, a ugoda z bankami została sfinalizowana w 2011 roku. Obecnie kibuc przechodzi proces częściowej prywatyzacji, aby jego członkowie mogli uzyskać niezależność ekonomiczną. W 2003 roku rozpoczęto budowę nowego osiedla mieszkaniowego, które powstało w zachodniej części kibucu i oferuje domy na sprzedaż.

Edukacja

Kibuc prowadzi przedszkole, a starsze dzieci są transportowane do szkoły podstawowej i średniej w kibucu Kabri.

Kultura i sport

W kibucu znajduje się dom kultury z biblioteką, basen pływacki, boisko do piłki nożnej oraz sala sportowa z siłownią.

Turystyka

Kibuc usytuowany jest na wzgórzu, z którego roztacza się szeroka panorama na Galileę. Na południu znajduje się Rezerwat Przyrody Strumienia Becet. Okoliczne góry, porośnięte lasami, są popularnym celem wędrówek pieszych. Ruch turystyczny jest jednak regulowany przez izraelskie siły bezpieczeństwa, które decydują o dostępności terenów w zależności od sytuacji na granicy libańskiej.

Gospodarka

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie i sadownictwie, chociaż rośnie również znaczenie turystyki. Uprawia się tu awokado, winorośl, ciecierzycę, banany oraz tytoń, a także prowadzi hodowlę drobiu. Działa tutaj także wytwórnia chipsów oraz zakład metalowy Matad Adamit Industries.

Infrastruktura

Kibuc dysponuje przychodnią zdrowia, sklepem wielobranżowym oraz warsztatem mechanicznym.

Transport

Z kibucu można udać się na północ w kierunku drogi nr 8993, która prowadzi na północny wschód do wsi Aramisza lub na południowy zachód, gdzie łączy się z drogą nr 899. Podążając drogą nr 899 na wschód, można dotrzeć do moszawu Ja’ara, a na zachód do drogi nr 70, prowadzącej do miejscowości Szelomi.