Adamantinazuch (Adamantinasuchus)
Adamantinazuch (Adamantinasuchus) to rodzaj krokodylomorfa, który należy do kladu Mesoeucrocodylia i żył w późnej kredzie na obszarze współczesnej Ameryki Południowej. Często klasyfikuje się go w rodzinie Sphagesauridae, chociaż niektóre badania filogenezy sugerują, że może być blisko spokrewniony z rodzajami Yacarerani lub Pakasuchus, a nie z Sphagesaurus. Jego szczątki zostały znalezione w osadach formacji Adamantina, datowanych na turon lub santon, w stanie São Paulo w Brazylii.
Adamantinasuchus charakteryzował się stosunkowo małą czaszką, która miała duże oczodoły – jej długość wynosiła około 60 mm, a wysokość 30 mm. Jedną z cech wyróżniających adamantinazucha spośród wszystkich znanych kredowych krokodylomorfów nienależących do Sphagesauridae było heterodontyczne uzębienie. Pierwsze dwa zęby w kości przedszczękowej były niewielkie, ostro zakończone i przypominały siekacze. Trzeci ząb był znacznie większy od pozostałych i przypominał kieł. W kości szczękowej znajdowało się siedem zębów – pierwsze trzy oraz ostatnie dwa były dwukrotnie mniejsze od środkowych.
Adamantinasuchus prawdopodobnie był mięsożerny lub wszystkożerny, żywiąc się niewielkimi kręgowcami lub wyschniętą padliną. Ostro zakończone zęby w przedniej części szczęk, przypominające siekacze i kły, prawdopodobnie służyły do cięcia, podczas gdy zęby zakłowe, przypominające zęby trzonowe, były przeznaczone do miażdżenia.
Przypisy