Adam Zygmunt Pełka
Adam Zygmunt Pełka z Grabownicy, herbu Radwan (zm. 3 września 1777) był skarbnikiem sandomierskim, miecznikiem sandomierskim, chorążym pilzneńskim, chorążym sandomierskim, kasztelanem połanieckim, kasztelanem małogoskim, rotmistrzem chorągwi pancernej 3. Brygady Kawalerii Narodowej oraz chorążym chorągwi husarskiej biskupa krakowskiego w Pułku Hetmana Wielkiego Koronnego w 1760 roku.
Pochodził z szlacheckiego rodu herbu Radwan. Zgodnie z informacjami Paprockiego, rodzina Pełków miała swoje korzenie w ziemi sanockiej i pisała się z Grabownicy. Był synem Stanisława Pełki oraz Teresy Staniszewskiej.
W 1764 roku był jednym z elektorów Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego. W 1766 roku został mianowany senatorem rezydentem. Zmarł bezżenny 3 września 1777 roku.
Kariera
- skarbnikiem sandomierskim (1735-1756),
- miecznikiem sandomierskim (1756-1757),
- chorążym pilzneńskim (1757-1758),
- chorążym sandomierskim (1758-1762),
- kasztelanem połanieckim (1762-1764),
- kasztelanem małogoskim od 12 grudnia 1764.
Ordery i odznaczenia
Order Świętego Stanisława (1775).
Przypisy
Bibliografia
Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1916, T. 13 s. 270
Cz. Hadamik, D. Kalina, E. Traczyński, Miasto i Gmina Małogoszcz, Kielce 2006, s. 225