Adam Roman Żurowski (urodzony 3 marca 1929 w Lwowie, zmarły 25 marca 2016 w Gdańsku) był geodetą, profesorem nauk technicznych oraz profesorem zwyczajnym na Politechnice Gdańskiej. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej w latach 1990–1993 oraz był kierownikiem Katedry Geodezji w tej uczelni w latach 1985–1999.
Życiorys
Adam Żurowski przyszedł na świat 3 marca 1929 roku we Lwowie. W 1949 roku, po zakończeniu nauki w Liceum Ogólnokształcącym im. St. Żeromskiego w Jeleniej Górze, rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Gdańskiej, które ukończył w 1955 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera w dziedzinie nauk technicznych, ze specjalnością w konstrukcjach budowlanych. W 1953 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Geodezji na Wydziale Budownictwa Wodnego, którego kierownikiem był wówczas prof. Paweł Kułakowski. Z tą katedrą związał całą swoją karierę zawodową. W latach 1959–1964 studiował na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera geodety w specjalności geodezji inżynieryjno-przemysłowej.
W czerwcu 1970 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych, który nadano mu na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Deformacje przypowierzchniowych warstw niektórych gruntów Żuław Wiślanych pod wpływem mrozu i zmian wilgotności”. W lipcu 1987 roku Rada Naukowa Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa wodnego, na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Badanie przemieszczeń i odkształceń morskich budowli hydrotechnicznych”. 12 maja 1992 roku otrzymał z rąk Prezydenta RP Lecha Wałęsy tytuł profesora nauk technicznych.
Działalność dydaktyczna i organizacyjna
Pracę dydaktyczną rozpoczął 15 października 1953 roku jako inżynier w Katedrze Miernictwa i Geodezji Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej. Od 1956 roku, w zastępstwie kierownika katedry prof. Pawła Kułakowskiego, prowadził wykłady z przedmiotów „Geodezja”, „Pomiary budowlane” i „Miernictwo”. Po powołaniu na stanowisko adiunkta w 1958 roku samodzielnie prowadził wykłady z takich przedmiotów jak: „Tyczenie tras i profili” (1959–1965), „Geodezja stosowana”, „Pomiary budowlane” (1966–1977), „Geodezja inżynieryjna i fotogrametria” oraz „Geodezja” (1977–1998).
1 września 1985 roku został kierownikiem Katedry Geodezji Politechniki Gdańskiej, pełniąc tę funkcję do przejścia na emeryturę w 1999 roku. W latach 1990–1993 był dziekanem Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej.
Od 1970 roku był członkiem Stowarzyszenia Geodetów Polskich, a w latach 1972–1989 pełnił różne funkcje, w tym przewodniczącego Głównej Komisji Morskiej w Gdańsku i Warszawie oraz członka Zarządu Oddziału w Gdańsku. Był także organizatorem trzech Ogólnopolskich Konferencji Naukowo-Technicznych „Geodezja w gospodarce morskiej” oraz współorganizatorem czterech Konferencji Naukowo-Technicznych „Automatyzacja w geodezji” w Warszawie. Dodatkowo redagował Biuletyn Techniczny SGP w Gdańsku.
W latach 1988–1992 był przedstawicielem Stowarzyszenia Geodetów Polskich w IV Komisji Międzynarodowej Federacji Geodetów (FIG) „Pomiary hydrograficzne”, a w latach 1990–1998 członkiem Komitetu Geodezji Polskiej Akademii Nauk (PAN). Ponadto, w latach 1982–1999 był członkiem Sekcji Geodezji Inżynieryjnej Komitetu Geodezji PAN. Uczył także w Wyższej Szkole Gospodarki Krajowej w Kutnie na Wydziale Nauk Technicznych.
Działalność naukowa
Był autorem ponad 110 opinii i recenzji, w tym pięciu opinii dotyczących nadania tytułu naukowego profesora, jednej recenzji pracy habilitacyjnej, czterech recenzji prac doktorskich oraz szesnastu recenzji wydawniczych książek, podręczników i skryptów dla studentów. Napisał także ponad 150 opracowań i ekspertyz z zakresu geodezji inżynieryjnej oraz pomiarów kontrolnych w budownictwie. Jego prace dotyczyły m.in. badań przemieszczeń i odkształceń morskich budowli hydrotechnicznych pod wpływem obciążeń statycznych i dynamicznych, badań deformacji fundamentów turbozespołów, obwałowań stawów odpadowych, zbiorników paliw płynnych, mostów, elektrowni wodnych, śluz, dźwigarów kablobetonowych, kominów, masztów, budynków mieszkalnych, obiektów zabytkowych oraz statków, doków pływających i platform wiertniczych.
Jego referaty były publikowane w materiałach 16 Międzynarodowych Konferencji i Kongresów oraz w sześciu seminariach z udziałem gości zagranicznych. Ogółem jego dorobek naukowy obejmuje ponad 100 pozycji (19 w językach obcych), w tym 94 prace indywidualne, 16 współautorskich, trzy książki oraz cztery skrypty. Publikował w takich czasopismach jak „Archiwum Hydrotechniki”, „Vermessungswesen und Raumordnung”, a także w materiałach licznych konferencji zagranicznych oraz dwóch kongresów międzynarodowych. Był wielokrotnie zapraszany przez zagraniczne uczelnie (Praga, Akwizgran, Hannover, Kaiserslautern) do przedstawienia wyników swoich badań, a jego publikacje były cytowane w „Zeitschrift fur Vermessungswesen” oraz krajowych czasopismach naukowych.
Pełnił również rolę kierownika grantu pt. „Badanie przemieszczeń i odkształceń budowli morskich” w latach 1996–1999.
Nagrody i wyróżnienia
Otrzymał trzy indywidualne Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za osiągnięcia w zakresie autorstwa wyróżniających się podręczników dla studentów, 28 Nagród Rektora za działalność naukowo-badawczą oraz publikacje, a także liczne odznaczenia:
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1990)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1997)
- Srebrna Odznaka Honorowa Naukowej Organizacji Technicznej (1979)
- Medal Pamiątkowy z okazji 50-lecia Naczelnej Organizacji Technicznej w Gdańsku (1997)
- Srebrna Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Geodetów Polskich (1976)
Publikacje (wybrane)
- Żurowski, A. (1980). Pomiary geodezyjne w budownictwie morskim. Wydawnictwo Morskie.
- Żurowski, A. (1980). Miernictwo w budowie dróg, kolei, mostów, tuneli i lotnisk. Gdańsk, Politechnika Gdańska.
- Żurowski, A. (1981). Pomiary geodezyjne w budowie dróg, lotnisk i mostów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności.
- Praca zbiorowa. Ćwiczenia z geodezji pod redakcją Adama Żurowskiego. Gdańsk, Politechnika Gdańska.
- Przewłocki, S., Żurowski, A. (2006). Przewodnik do ćwiczeń z geodezji inżynieryjnej. Kutno, Wyższa Szkoła Gospodarki Krajowej.
Przypisy
Linki zewnętrzne