Adam Żebrowski

Adam Żebrowski (urodzony 9 listopada 1913 w Sosnowcu, zmarł 4 września 1981 w Warszawie) był polskim prawnikiem oraz politykiem. Pełnił funkcję ministra przemysłu drobnego i rzemiosła w latach 1951–1954 oraz przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości w latach 1958–1961. W okresie 1961–1965 był prezesem Narodowego Banku Polskiego.

Życiorys

W 1936 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W 1938 roku rozpoczął aplikację w Sądzie Grodzkim w Częstochowie, a następnie do 1939 roku kontynuował aplikację w Najwyższym Trybunale Administracyjnym. W 1939 roku został internowany na Łotwie, a w latach 1940–1945 przebywał w obozie jenieckim w Niemczech. Po wojnie, w 1946 roku, pełnił funkcję dyrektora administracyjno-handlowego w Bielskiej Fabryce Włókien „Unia”, a od 1947 roku był zastępcą dyrektora i dyrektorem naczelnym Zakładów Żyrardowskich. Do 1948 roku pełnił również rolę dyrektora administracyjnego w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego w Łodzi.

W latach 1938–1939 był członkiem Koła Młodych przy Klubie Demokratycznym w Warszawie, a następnie w latach 1946–1948 przynależał do Polskiej Partii Robotniczej. Od 1948 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie uczestniczył w I, III oraz IV Zjeździe PZPR. W okresie 1948–1950 pełnił funkcję sekretarza ekonomicznego komitetu łódzkiego PZPR. Od kwietnia 1950 roku był prezesem Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości, a następnie od 18 czerwca 1951 do 20 września 1954 pełnił funkcję ministra przemysłu drobnego i rzemiosła. Od września 1954 do 1958 roku był prezesem zarządu Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. W latach 1958-1961 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości. W latach 1961–1965 był prezesem Narodowego Banku Polskiego oraz podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów.

Był żonaty z Marią Ireną Żebrowską (1924-2002). Spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-4-3).