Adam Zajączkowski

Adam Zajączkowski

Adam Zajączkowski, znany również jako „Zet” (urodzony 1 sierpnia 1877 roku we Lwowie, zmarł 28 stycznia 1942 roku w Lublinie) był polskim malarzem, scenografem, redaktorem, publicystą oraz majorem piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Adam Zajączkowski przyszedł na świat 1 sierpnia 1877 roku w Lwowie, w rodzinie mieszczan, która miała silne tradycje patriotyczne. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował malarstwo.

3 stycznia 1919 roku, jako oficer Polskiej Organizacji Wojskowej, został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 2 grudnia 1918 roku i otrzymał awans na podporucznika w żandarmerii.

1 czerwca 1921 roku służył w dywizjonie żandarmerii wojskowej nr 9. W 1922 roku był porucznikiem rezerwowym wspomnianego dywizjonu. Na początku 1922 roku został zdemobilizowany. W latach 1923–1924 pełnił funkcję oficera rezerwowego 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. Został zweryfikowany w stopniu kapitana z datą 1 czerwca 1919 roku oraz z 1699. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W 1934 roku, jako kapitan pospolitego ruszenia piechoty, był w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin Miasto, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II, będąc „przewidzianym do użycia w czasie wojny”.

Przeniósł się z Krakowa do Lublina, gdzie współpracował z Ludwiką Mehofferową (1883–1930), bratową znanego malarza Józefa Mehoffera. W 1927 roku pomógł jej w założeniu Wolnej Szkoły Malarstwa i Rysunku. Po jej śmierci wspierał Janinę Miłosiową (1896–1983) w prowadzeniu szkoły. W 1935 roku został wybrany przez Związek Artystów Plastyków „Krąg” do Rady Artystycznej Lublina. Był również założycielem, wydawcą i redaktorem czasopisma „Nowa Ziemia Lubelska”, prezesem Syndykatu Dziennikarzy Lubelskich oraz członkiem Związku Legionistów Polskich.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku nie został zmobilizowany, lecz wyruszył z Lublina w kierunku Warszawy w celu uzyskania przydziału służbowego. 17 września znajdował się w transporcie do Kowla. W okresie niemieckiej okupacji działał w konspiracji. Zmarł 28 stycznia 1942 roku w Lublinie po ciężkiej grypie i został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Lipowej.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości z Mieczami – 20 lipca 1932 roku

Przypisy

Bibliografia

  • Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Śląska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2017-03-05].
  • Druga lista oficerów rezerwowych WP. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-01-26.
  • Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Halina Danczowska: Rada Artystyczna miasta Lublina 1935–1939. Lublin: Halina Danczowska, 2011. ISBN 978-83-62648-32-0.
  • Alojzy Leszek Gzella. Zajączkowski Adam (1877-1942) pseud. Zet. „Zeszyty Prasoznawcze”. 4 (74), s. 87-88, 1977. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych.
  • Alojzy Leszek Gzella: Zajączkowski Adam (1877-1942). W: Słownik biograficzny miasta Lublina. T. 1. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1993, s. 305-306. ISBN 83-227-0564-6.
  • Krystyna Kucharska, Bibianna Laskowska, Bogdan Kotowski, Leon Popek: Wybrane biogramy osób zasłużonych dla miasta (pochowanych na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Lipowej w Lublinie do roku 1990). 2014.
  • Elżbieta Marut-Kargul: Historia szkoły do roku 1950. W: Jubileusz 80-lecia lubelskiego Plastyka. Lublin: Zespół Szkół Plastycznych, 2010.
  • Galeria nauczycieli lubelskiej szkoły plastycznej. Zespół Szkół Plastycznych im. Cypriana Kamila Norwida w Lublinie. [dostęp 2017-04-22].